نموده‌اند ، بتذكرهء ذهبى در جلد 1 ص 169 و خلاصهء خزرجى ص 320 مراجعه نمائيد .
روايت او در داستان ( مناشده ) بلفظ عميرهء همدانى خواهد آمد .
20 - ابو عيسى حكم بن ابان عدنى ، متوفاى 154 ر 5 ، عجلى گويد : نامبرده ثقه ايست داراى سيره و روش ، نامبرده در آن هنگام كه چشمها آرام ميگرفت ( بخواب ميرفت ) تا زانوى خود در دريا ميايستاد و بذكر خدا اشتغال ميورزيد ! خزرجى شرح حال او را در « خلاصه » ص 75 چنين نگاشته ، حديث او در صفحهء 48 گذشت [1] .
21 - عبد اللَّه بن شوذب بلخى - ببصره آمده و در آنجا مسكن گرفته ، متوفاى 157 - قريبا در باب روزهء غدير بشرح حال او آگاهى خواهيد يافت ، و گفتار ابن وليد دربارهء او خواهد آمد ، نامبرده داراى چهرهء روحانى و منظر ملكوتى بوده ، حديث روزهء غدير را بطريق صحيح كه رجال آن همگى ثقه هستند ، او روايت نموده است .
22 - حافظ شعبة بن حجاج ابو بسطام واسطى - به بصره آمده و در آنجا مسكن گزيده و در سال 160 وفات يافته ، بقول ابن معين نامبرده پيشواى اهل تقوى است و بقول حكم پيشواى پيشوايان است و بقول ثورى : شعبه در حديث فرمانرواى اهل ايمان است ، ذهبى در جلد 1 تذكره ص 174 و خزرجى در « خلاصه » ص 140 شرح حال او را ثبت نموده‌اند - حديث او در ص 64 بطريق صحيح و رجال موثق و همچنين در ص 68 و 72 و 79 و 93 گذشت و حديثى از او در داستان ( مناشده ) بلفظ زيد بن يثيع خواهد آمد .
23 - حافظ ابو العلاء كامل بن علاء تميمى كوفي متوفاى در حدود 160 ، ابن معين او را توثيق نموده و ابن عدى و نسائى بر حسب مندرج در خلاصهء خزرجى ص 272 گفته‌اند كه ( باكى بر او نيست ) و حاكم در « مستدرك » صحيح بودن

[1] سفيان بن عيينه از او روايت ميكند ، بنا بر اين آنچه كه در صفحه 48 از ابن ابى غنيه در متن قيد شده تصحيف است و صحيح همانست كه در زير صفحه از ابى نعيم نقل شده است .

133