مىكرد ، يك روز من رشكم آمد ، گفتم يا رسول الله خداوند عوض آن پير زن ، زن جوانى زيبا به تو داد كه ناگهان پيغمبر بر آشفت و به غضب آمد دست به دست مىزد و فرمود : « خدا شاهد است خديجه زنى بود كه چون همه از من رو بر مىگردانيدند ، او به من رو مىكرد و چون همه از من مىگريختند ، خديجه به من محبت و مهربانى مىكرد چون همه دعوت مرا تكذيب مىكردند ، خديجه به من ايمان مىآورد و مرا تصديق مىكرد و در مشكلات زندگى مرا تسليت مىداد و با مال خود كمك مىنمود و غم از چهره من مىزدود » .
مقام خديجه چنان بالا گرفت كه خداوند به وسيله جبرئيل به خديجه سلام فرستاد و او را پاداش عظيم وعده داد كه هيچ يك از گذشتگان و اصحاب بدان مقام نرسيدند .
آرى موقعيت خديجه را هيچ يك از همسران پيامبر نداشت زيرا هيچ يك از آنان به اندازه خديجه خلوص نيت و صدق ارادت نداشتند و بذل مال و همت و تحمل رنج و مصيبت نكردند . ولى عايشه اين مقام و موقعيت خديجه را نمىتوانست تحمل كند . ( 1 ) « حميدى » در كتاب « الجمع بين الصحيحين » از مسند عايشه روايت كرده كه گفت : « ما غرت على امرأة من نساء النّبيّ الَّا على خديجة و ما رأيتها قطَّ و لكن كان يكثر ذكرها » « 1 » . .
به غيرت نيامدم بر احدى از زنان پيامبر به اندازه اى كه بر خديجه به غيرت آمدم با وجود اين كه او را هرگز نديدم و ليكن پيامبر او را بسيار ياد مىكرد .
و هر وقت پيغمبر گوسفندى مىكشت بعد آن را قطعه قطعه مىكرد و براى دوستان خديجه مىفرستاد بعضا به او مىگفتم كه گويا در دنيا جز خديجه زن ديگرى نبود ، مىفرمود : چرا بود ولى او مادر فرزندم بود .
عايشه گفت : « و لقد امره ربّه عزّ و جلّ ان يبشرها ببيت من قصب في الجنّة » « 1 » مسلم ، صحيح ، ج 2 ، ص 371 - 370 .

443