برگزيدگان اقوام و قبائل هستيد . با مشركان عرب پيكار كرديد و رنجها و محنتها را تحمل نموديد ، شاخهاى گردنكشان را درهم شكستيد و با جنگجويان بزرگ دست و پنجه نرم كرديد ، و شما بوديد كه پيوسته با ما حركت مىكرديد و در مسيرها قرار داشتيد ، دستورات ما را گردن مىنهاديد و سر بر فرمان ما داشتيد تا آسياى اسلام بر محور وجود خاندان ما به گردش درآمد ، و شير در پستان مادر روزگار فزونى گرفت ، نعره هاى شرك در گلوها خفه شد و شعله هاى دروغ فرو نشست ، آتش كفر خاموش گشت و دعوت به پراكندگى متوقف شد و نظام دين محكم گشت .
پس چرا بعد از آن همه بيانات قرآن و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلَّم امروز حيران مانده‌ايد ؟ چرا حقايق را بعد از آشكار شدن مكتوم مىداريد و پيمانهاى خود را شكسته‌ايد ، و بعد از ايمان راه شرك پيش گرفته‌ايد ؟
* ( أَ لا تُقاتِلُونَ قَوْماً نَكَثُوا أَيْمانَهُمْ وَهَمُّوا بِإِخْراجِ الرَّسُولِ وَهُمْ بَدَؤُكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَ تَخْشَوْنَهُمْ فَا لله أَحَقُّ أَنْ تَخْشَوْه إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ) * [1] .
آگاه باشيد من چنين مىبينم كه شما رو به راحتى گذارده‌ايد ، و عافيت طلب شده‌ايد ، كسى را كه از همه براى زعامت و اداره امور مسلمين شايسته تر بود دور ساختيد و به تن پرورى و آسايش در گوشه خلوت تن داده‌ايد و از فشار و تنگناى مسئوليتها به وسعت بىتفاوتى روى آورديد .
آرى آنچه را از ايمان و آگاهى در درون داشتيد بيرون افكنديد و آب گوارائى را كه نوشيده بوديد به سختى از گلو بر آورده‌ايد ! اگر فراموش نكرده باشيد ، خداوند مىفرمايد :
* ( إِنْ تَكْفُرُوا أَنْتُمْ وَمَنْ فِي الأَرْضِ جَمِيعاً فَإِنَّ الله لَغَنِيٌّ حَمِيدٌ ) * [2] .
( اگر شما و تمام مردم روى زمين كافر شوند به خدا زيانى نمىرسانند ، چرا كه خداوند بىنياز و غنى و حميد است ) .

[1] سوره توبه ، آيه 13 .
[2] سوره ابراهيم ، آيه 8 .

420