ولى نيامدند و گفتند : چرا همسر محمد صلى الله عليه و آله و سلَّم شدى ، در همين بين چهار زن بسيار زيبا و نورانى كه نمىتوان آنان را توصيف كرد ، آمدند ، يكى گفت . من مادر بزرگت حوّا هستم . دومى گفت : من آسيه دختر مزاحم هستم ، سومى گفت : من خواهر موسايم ، چهارمى گفت : من مريم دختر عمران و مادر عيسايم ، آمده‌ايم تا تو را كمك كنيم و چون بچه به دنيا آمد سر به سجده نهاد و انگشتان به طرف آسمان گرفت [1] .
ترمذى در صحيح خود روايتى آورده كه در آخر آن عايشه مىگويد :
« اذا دخلت على رسول الله قام اليها فقبّلها و اجلسها في مجلسه » [2] .
چون فاطمه بر رسول خدا وارد مىشد آن حضرت به احترام او بر مىخاست و او را ( يا دست او را ) مىبوسيد و در جاى خود مىنشانيد .
و اين مضمون از ابو داود در صحيح خود [3] و عسقلانى در فتح البارى [4] و حاكم در مستدرك الصحيحين [5] از عايشه نقل كرده‌اند .
حافظ ابو جعفر احمد بن عبد الله معروف به « محب طبرى » در كتاب « رياض النضرة » از ابو سعيد نقل كرده كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلَّم به على فرمود : خداوند به تو سه نعمت داده كه به من نداده : اول اين كه پدر زنى چون من به تو داده و به من چنين پدر زنى نداده ، دوم اين كه به تو همسرى چون فاطمه داده كه « صديقه » است و چنين همسرى به من نداده ، سوم اين كه به تو فرزندانى چون حسنين داده و از صلب من نداده و لكن هر چه باشد شما همه از منيد و من از شمايم [6] .

[1] محب طبرى ، ذخائر العقبى ، ص 44 .
[2] ترمذى ، صحيح ، ج 2 ، ص 319 .
[3] ابو داود ، صحيح ، ص 337 .
[4] عسقلانى ، فتح البارى ، ج 9 ، ص 200 .
[5] حاكم ، مستدرك ، ج 3 ، ص 154 .
[6] محب طبرى ، رياض النضرة ، ج 2 ، ص 202 .

378