و همين چند روايت براى اثبات موضوع كافى است و اگر كسى طالب بيش از اينها باشد به مناقب خوارزمى و ينابيع المودة قندوزى و فرائد السمطين حموينى و مناقب ابن مغازلى شافعى و مودة القرباى ميرسيد على همدانى شافعى و تذكرة سبط ابن جوزى و كتابهاى ديگر از علماى بزرگ اهل تسنن مراجعه نمايد . ( 1 ) مرحوم مؤلف در پايان اين قسمت مىگويد : كتابى ديدم از تأليفات بزرگان مذاهب چهارگانه كه اسم آن كتاب « تاريخ اهل البيت من آل رسول الله » و به روايت « نصر بن جهضمى » بود [1] و اين كتاب در باره اسامى امامان دوازده گانه از آل محمد صلى الله عليه و آله و سلَّم بود . ( 2 ) و باز كتاب ديگرى ديدم از علماى اهل تسنن كه نام آن كتاب « تاريخ مواليد و وفات اهل البيت و اين دفنوا » بود كه به روايت « ابن خشاب حنبلى نحوى » كه در رابطه با اسامى دوازده امام از آل محمد صلى الله عليه و آله و سلَّم بود .
در كتابها و تأليفات آنها غير از اينها روايات ديگرى هم ديدم كه ذكر آنها به طول مىانجامد تعدادى از آنها متضمن شهادت بر له فرقه شيعه در رابطه با تعيين دوازده امام و اسامى آنها است .

[1] نصر بن على جهضمى از علماى بزرگ و موثق اهل تسنن و استاد بخارى و مسلم است كه پيشواى محدثين سنيان بوده‌اند خطيب در تاريخ بغداد از وى مدح بليغ نموده كتاب « تاريخ مواليد ائمه » از تأليفات اوست او از اهل بصره بوده و در روزگار متوكل صدمات زيادى ديده روزى از على بن جعفر كه وى از برادرش موسى كاظم روايت نموده او از پدرش همين طور از امير المؤمنين روايت كرد كه پيغمبر فرمود : آن حضرت دست حسن و حسين را گرفت و فرمود : من احبنى و احب هذين و أباهما و امهما كان معى في درجتى قوم القيامة هر كس من و اين دو فرزندم و پدر و مادر آنها را دوست بدارد روز قيامت در درجه من خواهد بود . چون اين خبر به متوكل رسيد دستور داد هزار تازيانه به او بزنند ! ! جعفر بن الواحد وساطت كرد و گفت : وى از اهل تسنن است وقتى معلوم شد كه شيعه نيست او را رها كردند در سال 250 هجرى فوت كرد ( نجم الثاقب باب چهارم الكنى و الألقاب ج 2 ) .

345