( 1 ) و نيز غزالى در رساله « علم لدنّى » گفته است : امير المؤمنين على ( عليه السلام ) گفت : رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلَّم زبانش را در دهان من گذاشت پس براى من از لعاب دهان آن حضرت هزار باب از علم باز شد كه از هر بابى هزار باب ديگر گشوده شد .
و همچنين فرمود : « اگر در مقام قضاوت بنشينم ميان اهل تورات به توراتشان و ميان اهل انجيل به انجيلشان و ميان اهل قرآن به قرآنشان حكم مىكنم » .
غزالى مىگويد : اين علمى كه على ( عليه السلام ) دارد ، به اين مرتبه از علم ، به مجرد تعليم نرسيده است بلكه اين علم لدنى و موهبت الهى است و الا چگونه مىتوان فرض كرد بشرى بگويد اگر به من خدا و رسولش اجازه بدهد در تفسير « فاتحة الكتاب » تورات را شرح مىكنم تا اين كه به چهل بار بالغ مىشود ؟
غزالى مىگويد : اين كثرت و وسعت و گشايش در علم براى كسى حاصل نمىشود مگر در اثر امداد غيبى و موهبت الهى .
و نيز خواجه كلان سليمان بلخى حنفى در « ينابيع المودة » از « اصبغ بن نباتة » روايت كرده كه گفت : شنيدم از امير المؤمنين على ( ع ) كه مىفرمود :
« انّ رسول الله علَّمنى الف باب و كلّ باب منها يفتح الف باب فذلك الف الف باب حتّى علمت ما كان و ما يكون الى يوم القيامة و علم المنايا و البلايا و فصل الخطاب » [1] . ( رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلَّم به من ياد داد هزار باب كه از هر بابى از آنها هزار باب ديگر باز مىشود پس اين مىشود هزار هزار باب تا آن كه دانستم آنچه شده و آنچه خواهد شد تا روز قيامت ، علم بلايا و منايا و فصل خطاب را دانستم ) . ( 2 ) مرحوم سيد بن طاوس مىگويد : كتابى ديدم در يك مجلد بزرگ در بارهء مناقب اهل بيت كه تأليف احمد بن حنبل بود و در اين كتاب روايات روشنى است كه پيامبرشان محمد صلى الله عليه و آله و سلَّم به خلافت على ( عليه السلام ) تصريح كرده است و با توجه به اين روايات بر ارباب بصيرت و انصاف هيچ شكى باقى نمىماند كه على ( عليه السلام ) خليفه بلا فصل پيامبر اسلام است و از اين كتاب يك نسخه به خزانه حرم مطهر

[1] قندوزى ، ينابيع المودة ، ص 77 ، باب 14 .

299