بودند : 1 - جبرئيل ، 2 - محمد صلى الله عليه و آله و سلَّم ، 3 - على ( عليه السلام ) 4 - فاطمه ، 5 - حسن ، 6 - حسين ، 7 - خود من كه دم در بودم و عرض كردم : يا رسول الله آيا من از اهل بيت نيستم ؟ فرمود : تو به سوى خيرى تو از همسران پيغمبرى [1] .
روايات متعددى از « ابو سعيد خدرى » صحابى معروف نقل شده كه با صراحت گواهى مىدهد كه : « اين آيه تنها در باره همان پنج تن نازل شده است » .
« نزلت في خمسة : « في رسول الله و علىّ و فاطمه و الحسن و الحسين ( عليهم السلام ) » [2] .
اين روايات به قدرى زياد است كه بعضى از محققين آن را متواتر مىدانند .
سيوطى روايت ديگرى نظير آن را از ابن مردويه و خطيب از ابو سعيد خدرى نقل كرده و مىگويد : ترمذى ( حديث را صحيح دانسته ) و ابن جرير و ابن منذر و حاكم ( وى نيز حديث را صحيح دانسته ) و ابن مردويه و بيهقى در سنن خود به چند طريق از ام سلمه روايت كرده‌اند . ( 1 ) ثعلبى در تفسير خود در تأويل اين آيه به سند خود از « مجمع از بنى حارث - بن تيم الله » روايت كرده كه گفت : به همراه مادرم به حضور عايشه وارد شدم مادرم از او در باره جنگ جمل و دخالت او در آن جنگ ويرانگر سؤال كرد ( با تأسف ) گفت : اين يك تقدير الهى بود . مادرم در باره على ( عليه السلام ) از او سؤال كرد او در جواب گفت : « تسألني عن احبّ النّاس كان الى رسول الله و زوج احبّ النّاس كان الى رسول الله لقد رأيت عليّا و فاطمة و حسنا و حسينا ( عليهم السلام ) و جمع رسول الله بثوب عليهم ثمّ قال : ) * اللَّهمّ هؤلاء اهل بيتى و حامّتى فاذهب عنهم الرّجس و طهّرهم تطهيرا ، قالت : فقلت يا رسول الله انا من اهلك قال تنحّى فانّك الى خير » [3] .

[1] سيوطى ، در منثور ، ج 5 ، ص 198 - 199 .
[2] حسكانى ، شواهد التنزيل ، ج 2 ، ص 25 .
[3] بنا به نقل احقاق الحق از تفسير ثعلبى ، ج 9 ، ص 10 - حسكانى ، شواهد التنزيل ، ج 2 ، ص 39 .

285