( عليه السلام ) بود ، به ديدن أو رفت محمد به عايشه گفت : آيا نشنيدى كه رسول خدا فرمود :
« علىّ مع الحقّ و الحقّ مع علىّ ثمّ خرجت تقاتلينه بدم عثمان ؟ ! » [1] . على با حق است و حق با على است تو اكنون به عنوان خونخواهى عثمان خروج نموده و با او به پيكار پرداخته اى ؟ ! .
حافظ ابن مردويه اصفهانى در « مناقب » و ديلمى در « فردوس » روايت را چنين نقل كرده‌اند كه محمد به عايشه گفت : ترا به خدا سوگند به ياد مىآورى كه گفته بودى پيامبر فرمود :
« الحقّ لن يزال مع علىّ و علىّ مع الحقّ لن يختلفا و لن يفترقا » ( حق پيوسته با على است و على هم با حق است اين دو هيچ وقت از همديگر جدا نمىشوند ) عايشه گفت : آرى [2] .
حافظ ابن مردويه از ابو حسن ( تميم بن عمرو و يا تميم بن عبد عمرو ) روايت كرده كه گفت : بر امّ المؤمنين عايشه وارد شدم ، از من پرسيد : چه كسى با خوارج پيكار نمود ؟ گفتم : على بن ابى طالب .
عايشه گفت : بغض و كينه درونى من نسبت به على ( عليه السلام ) مانع از گفتن حق نخواهد بود شنيدم پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلَّم فرمود : بهترين فرد امت پس از من آنها ( خوارج ) را به قتل خواهد رسانيد و شنيدم كه فرمود :
« علىّ مع الحقّ و الحقّ مع علىّ » [3] . خطيب در تاريخ بغداد به سند خود از ابو ثابت مولاى ابو ذر روايت كرده كه گفت : وارد شدم بر اسلمه ديدم گريه مىكند و نام على ( عليه السلام ) را مىبرد . و مىگويد : از رسول خدا شنيدم مىفرمود : على با حق است و حق با على است و يك چشم برهم زدن از هم جدا نمىشوند تا كنار حوض كوثر مرا ببينند .

[1] دينورى ، الإمامة و السياسة ، ج 1 ، ص 78 ، چاپ حلبى .
[2] بنا به نقل علامه امينى در الغدير ، ج 3 ، ص 178 - بدخشى ، تحفة المحبين ، ص 203 .
[3] بدخشى ، مفتاح النجا في مناقب آل عبا ، مخطوط ، ص 67 ، به نقل احقاق الحق ، ج 5 ، ص 637 .

238