صدا كرد فرشته اى از آسمان كه به او رضوان گفته مىشد روز بدر ، به اين كه :
لا سيف الا ذو الفقار و لا فتى الا على .
( 1 ) روايتى از « عطيه » نقل شده كه گفت : از جابر بن عبد الله انصارى از على ( عليه السلام ) پرسيدند گفت : « ذاك خير البشر و لا يشكّ فيه الَّا منافق » [1] . على بهترين بشر است و در آن شك نمىكند مگر منافق . ( 2 ) و همچنين « عطاء » از « عايشه » روايت كرده كه گفت : از عايشه در باره على ( عليه السلام ) پرسيدند ؟ گفت : « علىّ خير البشر لا يشكّ فيه الَّا كافر » [2] .
على بهترين بشر است و در آن شك نمىكند مگر كافر . ( 3 ) حميدى روايت كرده به سند « محمد بن محمد نيشابورى » به سندى كه به « جعفر بن محمد صادق » متصل مىشود امام صادق ( عليه السلام ) از پدرش و از جدش نقل مىكند كه : على ( عليه السلام ) روزى در حلقه مردان قريش بود كه شعر انشاد مىكردند و نسبت به هم مفاخره مىنمودند تا اين كه نوبت به امير المؤمنين ( عليه السلام ) رسيد ، گفتند : اى امير المؤمنين تو نيز بگو كه تمام اصحاب و ياران تو گفتند پس امير المؤمنين فرمود :
< شعر > الله وفّقنا لنصر محمّد و بنا اقام دعائم الإسلام < / شعر > خداوند ما را به يارى محمد صلى الله عليه و آله و سلَّم توفيق داد و به وسيله ما پايه هاى اسلام را بر پا ساخت .
< شعر > و بنا اعزّ نبيّه و كتابه و اعزّنا بالنّصر و الإقدام < / شعر > و به وسيله ما پيامبر خود را و كتاب خود را عزيز گردانيد و عزيز كرد ما را كه ياور خود گردانيد .
< شعر > و في كلّ معركة تطير سيوفنا فيها الجماجم عن فراش الهام < / شعر >

[1] مناقب ابن مردويه ، بنقل احقاق الحق ، ج 4 ، ص 357 .
[2] گنجى ، كفاية الطالب ، ص 119 .

232