عمر گفت : مرادم تمتع و لذت از او نيست ، و لكن شنيدم كه پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلَّم مىفرمود :
« كلّ حسب و نسب منقطع يوم القيامة ما خلا حسبى و نسبى و كلّ قوم فانّ عصبتهم لأبيهم ما خلا ولد فاطمة فانّى انا ابوهم و عصبتهم » هر نسبى و سببى روز قيامت منقطع و بريده است مگر سبب من و نسب من ، و هر قوم و قبيله اى به پدرشان منسوبند جز اولاد فاطمه كه من پدر آنها هستم [1] .
محبّ طبرى در هر دو كتاب خود « رياض النضرة » و « ذخائر العقبى » از « انس بن مالك » روايت كرده است كه گفت : ابو بكر نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلَّم شد و از فاطمه خواستگارى كرد ، حضرت فرمود : اى ابو بكر هنوز در اين بارهء دستورى نرسيده ، بعد از او عمر با عده اى از قريش به خواستگارى وى آمدند جواب يك يك آنان را همان طور داد .
همين موقع به على ( عليه السلام ) اطلاع دادند كه گمان مىكنيم اگر تو خواستگارى كنى قبول كنى على ( عليه السلام ) گفت : چه طور قبول مىكند در حالى كه خواستگارى اعيان و اشراف قريش را رد كرد ؟ سرانجام خواستگارى كرد رسول خدا فرمود : پروردگارم مرا به همين كار امر فرموده .
انس مىگويد : بعد از چند روز ديگر رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلَّم مرا خواست و فرمود :
ابو بكر ، عمر بن خطاب ، عثمان ، عبد الرحمن بن عوف ، سعد ابن ابى وقاص ، طلحه و زبير و عده اى از انصار را دعوت كن نزد من بيايند ، من ايشان را دعوت كردم ، همين كه نزد آن حضرت جمع شدند ، در آن ساعت على ( عليه السلام ) غائب بود و رسول خدا او را به دنبال كارى فرستاده بود پس رسول خدا پس از حمد و ثنا فرمود :
اينك بدانيد كه خداى عز و جل مرا دستور داده تا فاطمه دختر خديجه را به ازدواج على بن ابى طالب در آورم شما شاهد باشيد كه من او را با مهر چهار صد مثقال نقره به ازدواج على بن ابى طالب در آوردم ، اگر راضى باشد ، آنگاه دستور داد طبقى خرما نزد ما گذاشت و فرمود : ميل كنيد ، ما از آن خرما خورديم در اين بين على ( عليه السلام ) وارد

[1] محب طبرى ، ذخائر العقبى ، ص 121 - مغازلى ، المناقب ، ص 108 .

205