تو دشمنى و نيرنگ مىكنند ، و تو تا زنده هستى ، بر ملت من و دين من زنده خواهى بود و بر سنت من نيز كشته مىشوى ، هر كس تو را دوست بدارد مرا دوست داشته ، و هر كس تو را دشمن بدارد مرا دشمن داشته و به زودى اين ، به وسيله اين ، خضاب مىشود يعنى محاسنت به خون سرت رنگين مىگردد » [1] .
ابو نعيم در حلية الأولياء به سند خود از « ابى برزه » روايت كرده كه گفت :
رسول خدا فرمود : خداى تعالى در باره من با على ( عليه السلام ) پيمان بسته :
« انّ الله عهد الىّ في علىّ انّه رأية الهدى و امام اوليائى و نور من اطاعنى و هو الكلمة الَّتى الزمتها المتّقين . . » . على ( عليه السلام ) پرچم هدايت و امام اوليا من و روشنى بخش بندگان مطيع من است او كلمه اى است كه متقيان از آن جدائى ندارند ، هر كس او را دوست بدارد ، مرا دوست داشته و هر كس او را دشمن بدارد مرا دشمن داشته ، تو او را به اين مقامات مژده بده .
پس على ( عليه السلام ) پيش من آمد ، او را بشارت دادم گفت : يا رسول الله من بنده خدا و در قبضه قدرت او هستم ، اگر عذابم كند به گناهم عذاب كرده و اگر به اين مقاماتى كه بشارتم دادى برساند ، به بزرگى خود رفتار كرده ، آنگاه حجابها از جلو ديدگانم برداشته شد ، گرفتاريهائى كه به على ( عليه السلام ) اختصاص داده‌اند ، براى هيچ يك از اصحابم نديدم ، عرض كردم پروردگارا برادرم و صاحبم را درياب ، فرمود : اين چيزى است كه بر قلم قضا رفته و او به ناچار به اين گرفتاريها مبتلا خواهد شد و مردم به وسيله او آزمايش خواهند گرديد [2] .
فخر رازى در تفسير خود از پيامبر اكرم نقل مىكند كه فرمود :
« من سرّه ان

[1] حاكم ، مستدرك الصحيحين ، ج 3 ، ص 130 - متقى ، كنز العمال ، ج 6 ، ص 157 .
[2] ابو نعيم ، حلية الأولياء ، ج 1 ، ص 66 - ابن ابى الحديد ، شرح البلاغه ، ج 2 ، ص 450 ، طبع چهار جلدى مصر .

203