خود وارد شويد و به دنبال چيزى رفتيد كه از آن شما نبود و در آن حقى نداشتيد و سرانجام به غصب حكومت پرداختيد ، در حالى كه هنوز از رحلت پيامبر چيزى نگذشته بود ، زخمهاى مصيبت ما وسيع و جراحات قلبى ما التيام نيافته و حتى هنوز پيامبر صلى الله عليه و آله و سلَّم به خاك سپرده نشده بود بهانه شما اين بود كه « مىترسيم فتنه اى برپا شود ! » و چه فتنه اى از اين بالاتر كه در آن افتاديد و همانا دوزخ به كافران احاطه دارد چه دور است اين كارها از شما ! راستى چه مىكنيد ؟ و به كجا مىرويد ؟ با اين كه كتاب خدا قرآن در ميان شماست ، همه چيزش پرنور ، نشانه هايش درخشنده ، نواهيش آشكار ، اوامرش واضح ، اما شما آن را پشت سر افكنده‌ايد ! آيا از آن راه برتافته‌ايد ؟ يا به غير آن حكم مىكنيد ؟ آه كه ستمكاران جانشين بدى را براى قرآن برگزيدند ( و هر كس آئينى غير از اسلام را انتخاب كند هرگز از او پذيرفته نخواهد شد و در آخرت از زيانكاران است ) .
بخش ششم ( داستان غصب فدك و بهانه هاى غاصبان و پاسخهاى كوبنده آن ) ( 1 ) آرى شما ناقه خلافت را در اختيار گرفتيد ، حتى اين اندازه صبر نكرديد كه رام گردد و تسليمتان شود ، ناگهان آتش فتنه ها را برافروختيد و شعله هاى آن را به هيجان در آورديد و نداى شيطان اغواگر را اجابت نموديد و به خاموش ساختن انوار تابان آئين حق و از ميان بردن سنتهاى پيامبر پاك الهى پرداختيد .
به بهانهء گرفتن كف - از روى شير ، آن را به كلى تا ته مخفيانه نوشيديد - ظاهرا سنگ ديگران را بر سينه مىزديد اما باطنا در تقويت كار خود بوديد .
براى منزوى كردن خاندان و فرزندان او به كمين نشستيد ، ما نيز چاره اى جز شكيبايى نديديم ، همچون كسى كه خنجر بر گلوى او و نوك نيزه بر دل او نشسته باشد !

416