سركشان يهود و نصارى پنجه در افكند ، ولى هر زمان آتش جنگ را برافروختند خدا آن را خاموش كرد . ( 1 ) و هر گاه شاخ شيطان نمايان مىگشت و فتنه هاى مشركان دهان مىگشود ، پدرم برادرش على ( عليه السلام ) را در كام آنها مىافكند و آنها را به وسيله او سركوب مىنمود و او هرگز از اين مأموريتهاى خطرناك باز نمىگشت ، مگر زمانى كه سرهاى دشمنان را پايمال مىكرد و بينى آن را به خاك مىماليد ! او ، ( على ) ( عليه السلام ) بر اثر تلاش در راه خدا خود را به مشقت و رنج افكند و در امر خدا كوشا ، به رسول خدا نزديك ، سرورى از اولياء خدا بود ، همواره دامن به كمر زده ، نصيحتگر ، تلاشگر ، و كوششكننده بود ، و شما در آن هنگامه در آسايش زندگى مىكرديد ، در مهد امن متنعم بوديد و منتظر اين كه چرخ روزگار بر عليه ما آغاز شود و گوش به زنگ اخبار بوديد هنگام كارزار عقبگرد مىكرديد و به هنگام نبرد فرار مىنموديد .
بخش پنجم ( طوفانى كه بعد از پيامبر صلى الله عليه و آله و سلَّم برخاست ) ( 2 ) اما هنگامى كه خداوند سراى پيامبران را براى پيامبرش برگزيد و جايگاه برگزيدگانش را منزلگاه او ساخت ، كينه هاى درونى و آثار نفاق در ميان شما ظاهر گشت ، و پرده دين كنار رفت و گمراهان به صدا در آمدند و گمنامان فراموش شده سر بلند كردند و نعره هاى باطل برخاست و در صحنه اجتماع شما به حركت در آمدند .
شيطان سرش را از مخفيگاه خود بيرون كرد و شما را به سوى خود دعوت نمود و شما را آماده پذيرش دعوتش يافت و منتظر فريبش ! سپس شما را دعوت به قيام كرد و سبكبار براى حركت يافت ! شعله هاى خشم و انتقام را در دلهاى شما بر افروخت و آثار غضب در شما نمايان گشت .
و همين امر سبب شد بر غير شتر خود علامت نهيد ، و در غير آبشخور

415