در فضائل آل محمد صلى الله عليه و آله و سلَّم ( 1 ) احمد بن حنبل در مسندش به سند خود روايت كرده كه : پيامبر صلى الله عليه و آله و سلَّم دست حسن و حسين را گرفت و فرمود :
« من احبّنى و احبّ هذين و اباهما و امّهما كان معى في درجتى يوم القيامة » [1] . هر كس مرا دوست بدارد ، و اين دو و پدر و مادرشان را نيز دوست بدارد ، روز قيامت با من در يك درجه خواهد بود . ( 2 ) شافعى ابن مغازلى در كتابش به سند خود از « جابر بن عبد الله انصارى » روايت كرده كه گفت : روزى رسول خدا در عرفات به على ( عليه السلام ) فرمود : اى على نزديك من آى ، ( فرمود ) :
« خلقت انا و انت من شجرة فأنا اصلها و انت فرعها و الحسن و الحسين اغصانها فمن تعلَّق بغصن منها ادخله الله الجنّة » [2] . من و تو از يك درخت خلقشده‌ايم پس من ريشه آن درختم و تو فرع آن و حسن و حسين شاخه هاى آن هستند ، هر كس به شاخه اى از آن چنگ بزند ، خداوند او را وارد بهشت مىكند . ( 3 ) و نيز ابن مغازلى در كتاب « المناقب » به سند خود از « عبد الله بن عباس » روايت كرده كه گفت : از پيامبر صلى الله عليه و آله و سلَّم از كلماتى سؤال شد كه آدم از پروردگارش گرفت و به جهت آن توبه اش قبول گرديد فرمود :
« سأله بحقّ محمّد و علىّ و فاطمة و الحسن و الحسين الا تبت على فتاب الله عليه انّه هو التّوّاب الرّحيم » [3] .
خدا را قسم داد به حق محمد و على و فاطمه و حسن و حسين ( عليهم السلام ) كه توبه اش را قبول كند ، خداوند نيز توبه او را قبول كرد .

[1] احمد بن حنبل ، مسند ، ج 1 ، ص 77 - ذخائر العقبى ، ص 123 - ابن مغازلى ، المناقب ، ص 370 .
[2] ابن مغازلى ، المناقب ، ص 297 و 90 .
[3] ابن مغازلى ، المناقب ، ص 63 - ينابيع المودة ، ص 97 .

266