خدا ودشمنى در راه خدا ، فقر ، غنى ، قضا ، قدر ، جبر ، اختيار ، قناعت ، تقوى ونقوى صفتى ، نعمت ، امر بمعروف ، نهى از منكر ، روزه ، انفاق در راه خدا ، نيت ، واجبات ومستحبات ، وطن ، تقيه ، همبستگى بين فرق اسلامى ، توسل ، ولايت ، امامت ، تهذيب نفس ، يتيم ، يقين ، دعا ، انتظار فرج ، توبه ، استغفار ، ذكر ، زيارت ، عزادارى ومصيبت ، شعرو مديحه سرائى ، پند واندرز وموعظه . . . .
اينها و واژه هاى ديگر مى باشد كه تا بحال تحريف بقدرى با آنها بازى نموده كه گفتن حقيقت آن بر ايمان ، ضد خود كلمه و واژه را پيدا نموده است .
اغلب اين لغات را مى توانيم در نهج البلاغه پيدا كنيم ومعناى عملكرد صحيح آنرا از زبان على امير المؤمنين ( ع ) شنيده وگوش براى عمل باز كنيم .
البته دانشمندان روشن ضمير و درد مند ودرمان جو وآگاه اسلامى مسئوليت بس خطيرى در اين مورد دارند .
حوزه هاى علميه ، روحانيون ، مراجع تقليد ، رهبران اسلامى وفكرى از همه بيشتر مسئولند و وظيفه دار تشكيل دادن مجمع هاى علمى با همكارى گروههاى مختلف دانشمندان از علوم ديگر هستند ودست به فرهنگ نويسى و واژه نويسى اسلامى بزنند و واژه هاى اسلامى را با معناى صحيح مطابق زمان وحال عرضه دارند وغبار ظلمت وجهل وظلم را از اين واژه ها وديگر معارف اسلامى برگيرند ، تا اينكه وظيفه حقيقى گروههاى مختلف اجتماعى تعيين وقدمى جلوتر براى تكامل اسلام برداشته شود واجتماعى بر سيستم توحيد وكلمه ء لا إله الا الله تشكيل شود .

38