و رواه الطوسيّ في مجالسه عن أبيه عن المفيد عن جعفر بن قولويه عن أبيه عن سعد عن أحمد بن محمّد بن عيسى عن الحسن بن محبوب ببقية السند .
و رواه ابن بابويه في كتاب التوحيد عن محمّد بن الحسن بن أحمد بن الوليد عن محمّد بن الحسن الصفّار عن إبراهيم بن هاشم عن الحسن بن محبوب مثله .
و رواه ابن فهد في عدّة الداعي مرسلا .
و از محمد بن يحيى از احمد بن محمد بن عيسى از حسن بن محبوب از مالك بن عطيه از داود بن فرقد از ابو عبد الله عليه السلام روايت كرده كه حضرت در بارهء آنچه كه خداوند به حضرت موسى وحى فرمود ، چنين فرمود :
اى موسى ، من چيزى محبوبتر از بنده مؤمن در نزد خودم نيافريده‌ام . من او را با كارهايى كه برايش خير است ، آزمايش مىكنم و از او هم هر چه كه خير باشد برايش ذخيره مىسازم ( يعنى هم من با آزمايش ، خير برايش بوجود مىآورم و هم همه اعمال خير او را برايش نگه مىدارم تا در روز قيامت پاداش آنها را بدهم ) . من به صلاح امور بنده‌ام از خودش عالمترم . پس به بلاهاى من صبر كن ( چون براى تو خير است ) و به نعمتهايم شكر كن و به قضاهاى من راضى باش . وقتى كه بندهء مؤمنم اين كارها را كرد و بر رضاى من عمل نمود و امر مرا اطاعت كرد ، او را جزء صديقان مىنويسم .
شيخ طوسى اين حديث را در كتاب مجالس خود ، از پدرش از مفيد از جعفر بن قولويه از پدرش از سعد از احمد بن محمد بن عيسى از حسن بن محبوب تا آخر سند نقل كرده است .
و شيخ صدوق اين حديث را در كتاب توحيد ، از محمد بن حسن بن أحمد ابن وليد از محمد بن حسن صفار از ابراهيم بن هاشم از حسن بن محبوب ، به همين مضمون نقل كرده است .
و همين حديث را ابن فهد در كتاب عده الداعى به طور مرسل روايت كرده است .

81