باز هم شيخ طوسى گفته : سيد مرتضى على بن حسين موسوى از ابو حسين احمد بن على بن سعيد كوفى از محمد بن يعقوب ، به ما خبر داد . باز هم گفت :
ابو عبد الله احمد بن عبدون از احمد بن ابراهيم صيمرى و ابو حسين عبد الكريم ابن عبد الله بن نصر بزاز از محمد بن يعقوب كلينى به ما خبر داد .
و اسناد دوّم از ابو العباس احمد بن على بن عباس نجاشى - كه در بيان طريق على بن حسين مسعودى ذكر شده - از جماعتى كه از جمله آنها شيخ مفيد و ابو العباس احمد بن على بن نوح و حسين بن عبيد الله غضايرى بوده‌اند كه از ابو القاسم جعفر بن محمد بن قولويه از محمد بن يعقوب كلينى نقل كرده است .
و اسناد سوّم از محمد بن على بن بابويه از محمد بن محمد بن عصام كلينى از محمد بن يعقوب نقل شده است .
اما تصريح علما مبنى بر صحت كتابهايشان و ثبوت مضامين آنها توسط كسى كه به او نسبت داده شده ، بدين معنا بود كه اخبار آنها را قراين و شواهد قطعى كه دال بر صحت و ثبوت آنهاست ، معرفى مىكنند .
شيخ المحدثين ابن بابويه در كتاب « من لا يحضره الفقيه » گفته : شريف ابو عبد الله - معروف به نعمت - از من خواست كه كتابى برايش تأليف كنم كه شامل همه مطالب فقه اسلامى باشد و نام آن را « من لا يحضره الفقيه » بگذارم تا او بتواند آن را مورد استناد خود قرار دهد و به آن نگاه كرده عمل نمايد و نويسنده اين كتاب و كسى كه در آن نظر افكند و به دستوراتش عمل نمايد ، در اجر و پاداش شريك باشند .
بعد هم گفته : من درخواست او را قبول كردم و اين كتاب را تصنيف نمودم و مقصودم از تصنيف اين كتاب اين نبود كه همه روايت راويان را در آن جمع كنم بلكه مقصودم اين بود روايتهايى را كه اطمينان به صحت آنها داشته و طبق آنها حكم نموده و فتوى داده‌ام و بين خود و خدايم اعتقاد به حجيت آنها دارم ، نقل كنم و آنچه در اين كتاب آوردم ، از كتب مشهور علما كه مورد اعتماد و مراجعه آنان مىباشد ، انتخاب نمودم مانند كتاب حريز بن عبد الله سجستانى و

733