نقل كرده كه حضرت فرمود : وقتى كه بنده اى در نيمهء شب براى نماز و طاعت خداوندى برخيزد و سپس خواب بر وى غلبه كند و در اثر چرت به چپ و راست متمايل شود و چانه اش به سينه اش بچسبد . خداوند امر مىكند درهاى آسمان باز مىشود و سپس به ملائكه مىفرمايد : به اين بنده من نگاه كنيد و ببينيد در اثر تقرب به من و انجام عملى كه بر وى واجب نكرده‌ام به چه روزى افتاده و من سه خصلت به اين بنده عطا مىكنم . گناهان او را مىبخشم ، يا توبهء مجددى برايش فراهم مىكنم و روزىاش را زيادتر مىكنم و من همهء شما را شاهد مىگيرم كه اين سه چيز را به وى بدهم .
شيخ صدوق اين حديث را در كتاب ثواب الاعمال از پدرش از سعد از موسى بن جعفر بغدادى ، با بقيه سلسله سند و با همان مضمون نقل كرده است .
136 - و في كتاب من لا يحضره الفقيه قال : روي أنّه إذا أخذ الناس منازلهم بمنى ناداهم مناد : لو علمتم بفناء من حللتم لأيقنتم بالخلف بعد المغفرة .
باز هم شيخ صدوق در كتاب من لا يحضره الفقيه گفته : روايت شده وقتى كه حجاج در منى مستقر مىشوند ، منادى از جانب خداوند ندا مىكند كه : اگر مىدانستيد كه در آستانهء چه كسى هستيد ، مسلما به مغفرت خود يقين مىكرديد .
137 - قال : و روي أنّ الجبار جلّ شأنه يقول : إنّ عبدا أحسنت إليه و أجملت فلم يزرني إلى هذا المكان في كلّ خمس سنين إنّه لمحروم .
و رواه البرقيّ في المحاسن كما تقدّم في باب أبي عبد الله [1] عليه السلام .
باز هم شيخ صدوق در همان كتاب گفته : روايت شده كه خداوند جبار

[1] راجع حديث 631 .

707