و دما خيرا من دمه و بشرا خيرا من بشره ، فإن أبقيته و لا ذنب له ، و إن مات مات إلى رحمتي .
و از حسين بن محمد از عبد ربه بن عامر از على بن مهزيار از حسن بن فضل از غالب بن عثمان از بشير دهان از ابو عبد الله عليه السلام از خداوند سبحان ، نقل كرده كه حضرت حق فرموده : هر بنده اى را كه مبتلا به بلايى كنم و آن بنده آن بلا را از سه نفر عيادتكننده اش پنهان نگه دارد ، من گوشت بدن او را به گوشت بهتر و خونش را به خون بهتر تبديل مىكنم و سيمايش را بهتر از قبل مىكنم . بعد هم اگر او را زنده نگهداشتم ، بدون گناه خواهد بود و اگر مرد ، داخل رحمت من خواهد شد .
71 - و عن عليّ بن إبراهيم عن أبيه عن ابن أبي عمير عن إبراهيم بن عبد الحميد عن إسحاق بن غالب قال : قال أبو عبد الله عليه السلام : إذا جمع الله الأوّلين و الآخرين إذا هم بشخص قد أقبل لم يروا قطَّ أحسن صورة منه و هو القرآن - إلى أن قال : - فيقول الجبّار جلّ جلاله : و عزّتي و جلالي و ارتفاع مكاني لأكرمنّ اليوم من أكرمك و لأهيننّ من أهانك .
و از على بن ابراهيم از پدرش از ابن ابو عمير از ابراهيم بن عبد الحميد از اسحاق بن غالب از امام صادق عليه السلام نقل كرده كه حضرت فرمود : وقتى كه در روز قيامت خداوند اولين و آخرين را در صحراى محشر جمع مىكند ، در ميان آنها شخص بسيار زيبايى ديده مىشود كه زيباتر از آن در ميان اهل محشر نيست . و آن قرآن است كه بدان شكل ظاهر مىشود . بعد هم حضرت فرمود كه : در آن هنگام خداوند عز و جل مىفرمايد : سوگند به عزت و جلال و ارتفاع مكانم ، من امروز كسانى را كه تو را در دنيا گرامى داشته‌اند گرامى خواهم داشت و كسانى را خوار خواهم نمود كه تو را در دنيا خوار مىداشتند .

666