و رواه الصدوق في المجالس عن محمّد بن موسى بن المتوكَّل عن عبد الله بن جعفر الحميريّ عن أحمد بن محمّد بن عيسى عن الحسن بن محبوب ببقيّة الإسناد .
و از عده اى از اصحاب ما - كه به گفتهء مرحوم كلينى از جمله اين اصحاب محمد بن يحيى عطار مىباشد - از احمد بن محمد از حسن بن محبوب از علاء ابن رزين از محمد بن مسلم از ابو جعفر عليه السلام نقل كرده‌اند كه حضرت فرمود :
هنگامى كه خداوند عقل را آفريد ، با آن سخن گفت و بعد هم فرمود : بيا جلو .
عقل اطاعت كرد . بعد خداوند فرمود : به عقب برگرد . باز هم عقل اطاعت كرد .
بعد خداوند فرمود : به عزت و جلالم سوگند ، هيچ كدام از مخلوقاتم به اندازهء تو در نزد من محبوب نيستند و من تو را فقط در كسانى كامل خواهم كرد كه آنها را دوست بدارم . اما من بوسيله تو به بندگانم امر مىكنم و آنها را نهى مىنمايم و بوسيله تو آنها را عقاب و پاداش مىدهم .
و از محمد بن حسن - يعنى صفار - از سهل بن زياد از ابن ابو نجران از علاء ، اين حديث را به همان مضمون نقل كرده است .
و برقى هم از ابن محبوب با بقيه سند اول اين حديث را نقل كرده است .
شيخ صدوق هم در كتاب مجالس آن را از محمد بن موسى بن متوكل از عبد الله بن جعفر حميرى از احمد بن محمد بن عيسى از حسن بن محبوب ، با بقيه سند ذكر كرده است .
22 - و عن عليّ بن محمّد عن عليّ بن العبّاس عن الحسين بن عبد الرحمن عن سفيان الجريريّ عن أبيه عن سعد الخفّاف عن أبي جعفر عليه السلام قال : يا سعد ، تعلَّموا القرآن فإنّ القرآن يأتي يوم القيامة في أحسن صورة - و ذكر الحديث إلى أن قال : - فيناديه الله تعالى : يا حجّتي في الأرض و كلامي الصادق الناطق سل تعط ، و اشفع تشفع . ثمّ يقول الله : كيف رأيت عبادي ؟ فيقول : يا ربّ ، منهم من

633