بعضى از بنده‌هاى مؤمن من هستند كه تنها بىنيازى ، آنها را در صلاح و ايمان نگه مىدارد كه اگر من او را بىنياز نكنم او هلاك مىشود . و بعضى از بنده‌هاى مؤمن من هستند كه تنها فقر ، آنها را در صلاح و ايمان نگه مىدارد كه اگر من او را فقير نكنم هلاك مىگردد . هيچ كدام از بندگان من به سوى من تقرب پيدا نمىكنند مگر با انجام فرايض . البته با خواندن نمازهاى نافله هم به من نزديك مىشوند وقتى كه با نماز نافله به من نزديك شد من او را دوست دارم .
وقتى كه او را دوست داشتم ، چشم و گوش و زبان و دست او مىشوم كه با آنها مىبيند و مىشنود و سخن مىگويد و كار انجام مىدهد . هر وقت به من دعا كند اجابت مىنمايم و هر چه از من بخواهد به وى عطا مىكنم .
13 - و عن عليّ بن إبراهيم عن محمّد بن عيسى عن يونس عن ابن مسكان عن المعلَّى بن خنيس عن أبي عبد الله عليه السلام قال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله : قال الله تعالى :
من استذلّ عبدي المؤمن فقد بارزني بالمحاربة ، و ما تردّدت في شيء أنا فاعله كتردّدي في عبدي المؤمن ، إنّي لأحبّ لقاءه فيكره الموت فأصرفه عنه ، و إنّه ليدعوني في الأمر فأستجيب له لما هو خير له .
و از على بن ابراهيم از محمد بن عيسى از يونس از ابن مسكان از معلى بن خنيس از ابو عبد الله عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله از خداوند متعال ، نقل كرده كه حضرت حق فرموده : هر كس بندهء مؤمن مرا ذليل و خوار كند ، علنا به مبارزه با من برخاسته است . و من در انجام هيچ كارى مانند ترديد در بارهء بندهء مؤمنم شك نكردم . بدرستى كه هر آينه من ديدار و ملاقات او را دوست دارم ، امّا او مرگ را خوش ندارد . پس من نيز آن را از بندهء مؤمنم دور مىسازم . و همچنين بندهء مؤمنم اگر مرا در كارى بخواند پس من آنچه خير او در آن است ، آن را به اجابت مىرسانم .

245