چيزهايى است كه در نزد خداوند مىباشد .
اى عيسى ، با اين كه نسبت به دنيا علاقه ندارى ، مع هذا با مردم به نرمى سخن بگو و سلام را ميان مردم منتشر كن ( يعنى در سلام پيشدستى كن ) و هنگامى كه چشمان مردم نيك مىخوابد تو بيدار باش . آن هم به خاطر ترس از روز معاد و زلزله‌هاى شديد و خوفهاى روز قيامت . روزى كه نه خانواده و نه فرزند و نه مال براى تو نفع ندارد .
اى عيسى ، هنگامى كه مردمان غافل و نادان مىخندند ، تو با ميله حزن و اندوه ، به چشمت سرمه بكش ( يعنى هميشه بواسطه فكر آخرت محزون و غمناك باش ) .
اى عيسى ، خاشع و صابر باش تا براى تو گوارا باشد آن وعده هايى كه به صابران داده شده است .
اى عيسى ، با گذشت هر روز علاقه ات را از دنيا بكن و رنج و مشقت را طورى بچش ، مثل اين كه طعم ندارد ( يعنى طورى باش كه رنج و مشقات دنيا برايت طعم تلخ نداشته باشد ) . اين سخن حق است كه بر تو مىگويم ، وجود تو در دنيا به ساعت و روزت بسته است . پس كاملا خود را از علاقه به دنيا راحت كن . اگر بدانى به كجا بايد بروى و آنچه كه در دنيا بدست مىآورى نوشته شده و از تو سؤال خواهد شد كه آنها را چگونه تلف كردى ، آن وقت يك نان خشك هم برايت كافى است .
اى عيسى ، تو در برابر ما مسئول هستى . پس به ضعفا همان طور رحم كن كه من به تو رحم مىكنم و با يتيمان تندى و قهر مكن .
اى عيسى ، در جاهاى خلوت به حال خودت گريه كن و نفست را به وقتهاى نماز منتقل كن ( يعنى با آن تلقين كن كه وقت نماز را فراموش نكند ) . لذتهاى نطقت را با ذكر من به من برسان . زيرا رفتار من به تو بسيار خوبست . پس تو هم هميشه مرا ياد كن .

210