اى فرزند آدم ، محبت دنيا را از دلت بيرون كن . چون محبت دنيا با محبت من در يك قلب جمع نمىشود .
اى فرزند آدم ، به آنچه تو را امر كرده‌ام عمل كن و از آنچه تو را نهى كرده‌ام دست بردار . تو را زنده اى قرار مىدهم كه هرگز نمىميرى .
اى فرزند آدم ، هنگامى كه در قلبت قساوت احساس كردى و جسمت بيمار شد و در مالت نقصى بوجود آمد و در رزقت تنگى پديد آمد . بدان كه اگر در باره اينها شكايت كنى و حرفى بزنى عمل بىفايده اى را انجام داده اى .
اى فرزند آدم ، براى راه درازت توشه زياد لازم دارى و بار خودت را هم سبك كن . چون صراط بسيار دقيق است . اعمالت را خالص كن ، بازرس اعمال تو بسيار بينا و آگاه است . خوابت را براى قبر به تاخير بيانداز و فخرت را هم براى روز ميزان فراهم كن ( نه براى دنيا ) و لذتهايت را براى بهشت بگذار ، با من باش تا من هم با تو باشم . بواسطه خوار دانستن دنيا به من تقرب پيدا كن تا از آتش جهنم دور باشى .
اى فرزند آدم ، كسى كه كشتىاش غرق شده و در روى يك تخته پاره در وسط دريا مانده ، مصيبت و خطرش كمتر از تو است . زيرا توبه گناهانت يقين دارى و از اعمالت در خطر مسلم هستى ، مع هذا توبه نمىكنى .
119 - و روى ميثم البحرانيّ في شرح نهج البلاغة ، و رواه ابن أبي الحديد أيضا ، قالا : إنّ في السفر الأوّل من التوراة كلاما في كيفية ابتداء الخلق ، و هو : إنّ الله تعالى خلق جوهرا فنظر إليه نظر الهيبة ، فذابت أجزاؤه ، فصار ماء ، ثمّ ارتفع من ذلك الماء بخار كالدخان ، فخلق منه السماوات ، و ظهر على وجه ذلك الماء زبد ، فخلق منه الأرض ، ثمّ أرساها بالجبال .
أقول : و سيأتي ما أوحي إلى موسى في فضل محمّد و آل محمّد صلى الله عليه و عليهم في بابه المفرد له إن شاء الله تعالى .

163