و كان هناك جبال فتطاولت و طمع كلّ واحد أن يكون هو المقصود إلَّا جبلا صغيرا احتقر بنفسه ، و قال : أنا أقلّ من أن يصعدني نبيّ الله لمناجاة ربّ العالمين ، فأوحى الله إليه أن اصعد ذلك الجبل فإنّه لا يرى لنفسه مكانا .
احمد بن فهد گفته : روايت شده كه خداوند به موسى وحى كرد : براى مناجات با من به بالاى كوه برو . چون در آن حدود كوههاى متعددى بود هر كدام از آنها خود را آماده كردند كه مقصود از آن كوه باشند . جز يك كوه كوچكى كه خود را حقيرتر از آن دانست كه مناسب براى صعود موسى عليه السلام باشد و با خداوند صاحب همه جهان مناجات كند . لذا خداوند به موسى وحى كرد : به روى همان كوه برود . چون آن كوه براى خودش ارزش قايل نشد .
100 - قال : و فيما أوحى الله إلى موسى : ألق كفّيك ذلَّا بين يديّ كفعل العبد المستصرخ إلى سيّده ، فإذا فعلت ذلك رحمت و أنا أكرم القادرين . يا موسى ، سلني من فضل رحمتي فإنّها بيدي و لا يملكها أحد غيري ، و انظر حين تسألني كيف رغبتك فيما عندي ، لكلّ عامل جزاء ، و قد يجزى الكفور بما سعى .
احمد بن فهد گفته : خداوند به موسى وحى فرمود : در پيشگاه من دستانت را به حال ذلت آويزان كن ، مانند يك بنده اى كه به مولايش التماس و درخواست مىكند . وقتى كه اين كار را بكنى من به تو رحم مىكنم . چون من گرامىترين قدرتمندان هستم . اى موسى ، با توسل به فضل رحمتم از من مسألت كن . چون قبول درخواستهاى تو در دست من است و براى حاجت به نزد كسى غير از من مرو . هنگام مسألت توجه كن كه رغبت و ميلت به آنچه كه در نزد من هست چگونه است ؟ و براى هر عملكننده اى پاداشى هست ، پاداش كسى كه كفران نعمت بكند همان است كه عمل مىكند .

153