نقل كرده كه حضرت فرموده : خداوند به موسى وحى كرد : اى موسى ، آيا مىدانى كه چرا تو را از ميان خلقم انتخاب كردم تا با تو حرف بزنم ؟ موسى گفت : نه خداوندا . خداوند فرمود : من در همه روى زمين از تو متواضعتر نسبت به خودم نديدم . در اين هنگام موسى سر به سجده گذاشت و دو قسمت رويش را به زمين ماليد ، براى ابراز تذلل به خداوند . پس خداوند به وى وحى فرمود :
اى موسى ، سرت را از خاك بردار و دستت را بروى زمين كه سجده كرده اى بكش و با آنها رويت را مسح كن . چون اين كار دواى هر درد و آفت مىباشد .
70 - و عن أبيه عن المفيد عن جعفر بن محمّد بن قولويه عن محمّد بن يعقوب عن عليّ بن إبراهيم عن محمّد بن عيسى عن يونس بن عبد الرحمن عن محمّد بن زياد - و هو ابن أبي عمير - عن رفاعة بن موسى عن أبي عبد الله عليه السلام قال : أربع في التوراة و إلى جنبهنّ أربع : من أصبح على الدنيا حزينا فقد أصبح على ربّه ساخطا ، و من أصبح يشكو مصيبة نزلت به فإنّما يشكو ربّه ، و من أتى غنيا فتضعضع له ليصيب من دنياه ذهب ثلثا دينه ، و من دخل النار ممّن قرأ القرآن فإنّما كان ممّن يتّخذ آيات الله هزوا . و الأربع إلى جنبهنّ : كما تدين تدان ، و من ملك استأثر ، و من لم يستشر يندم ، و الفقر هو الموت الأكبر .
باز هم حسن بن محمد طوسى از پدرش از شيخ مفيد از جعفر بن محمد بن قولويه از محمد بن يعقوب از على بن ابراهيم از محمد بن عيسى از يونس بن عبد الرحمن از محمد بن زياد ( ابن ابو عمير ) از رفاعه بن موسى از ابو عبد الله عليه السلام روايت كرده كه حضرت فرمود : در تورات چهار چيز نوشته شده كه نتيجهء هر كدام آنها هم در كنارش نوشته است : نخست آن كه ، هر كس به دنيا حريص باشد ، خداوند را بر خود خشمناك مىسازد . دوم آن كه ، هر كس براى مصيبتى كه به وى نازل شده شكايت كند ، از خداوند شكايت كرده است . سوم آن كه ،

137