آدمى از عبد العظيم بن عبد الله حسنى از امام هادى عليه السلام نقل كرده كه حضرت فرمود :
روزى حضرت موسى در مناجات خود به خداوند عرض كرد : خداوندا ، پاداش كسى كه به پيامبرى من شهادت بدهد و بگويد كه با من سخن مىگويى ، چيست ؟
خداوند فرمود : ملائكه من او را روز قيامت با خود مىآورند و به وى مژدهء بهشت مىدهند .
بعد موسى عرض كرد : خداوندا ، پاداش كسى كه براى عبادت در جلو تو بايستد چيست ؟ خداوند فرمود : اى موسى ، هر وقت آن شخص سر پا مىايستد و يا به ركوع و سجده مىرود ، به ملائكه‌ام فخر مىكنم . پس كسى كه من بوسيله او به ملائكه خود مباهات كنم ، او را گرفتار عذاب نمىكنم .
باز هم موسى عرض كرد : خداوندا ، پاداش كسى كه به خاطر رضاى تو به مسكينى غذا مىدهد چيست ؟ خداوند فرمود : در روز قيامت امر مىكنم منادى ندا دهد كه اين فلان و فرزند فلان را خداوند از آتش جهنم آزاد كرده است .
بعد هم موسى عرض كرد : خداوندا ، پاداش كسى كه صله رحم بكند چيست ؟
خداوند فرمود : من به خاطر اين عملش رنج جان كندن را به وى آسان مىكنم و خازنان بهشت او را صدا مىكنند بيا و از هر در بهشت كه مىخواهى داخل شو .
باز هم موسى عرض كرد : خداوندا ، پاداش كسى كه به مردم اذيت و آزار نكند چيست ؟ خداوند فرمود : در روز قيامت آتش جهنم به وى مىگويد : من نمىتوانم تو را بسوزانم .
باز هم موسى عرض كرد : خداوندا ، پاداش كسى كه تو را با قلب و زبان ذكر گويد چيست ؟ خداوند فرمود : اى موسى ، من چنين شخصى را در روز قيامت در زير سايه عرش خود قرار مىدهم ، او را تحت حمايت خود در مىآورم .
باز هم موسى عرض كرد : خداوندا ، پاداش كسى كه كتاب و حكمت تو را در پنهان و آشكار بخواند چيست ؟ خداوند فرمود : آن شخص در روز قيامت از پل صراط به سرعت عبور مىكند .

113