شيخ صدوق از احمد بن حسين قطان از احمد بن محمد بن سعيد همدانى از على بن حسن بن على بن فضال از پدرش از مروان بن مسلم از ثابت بن ابو صفيه از سعد خفاف و از اصبغ نباته از حضرت امير المؤمنين عليه السلام نقل كرده كه حضرت فرمود :
خداوند عز و جل به موسى فرمود : اى موسى ، اين چهار وصيت مرا به خاطرت بسپار .
اولش اين است كه : مادامى كه نمىدانى گناهانت بخشيده شده يا خير ، به ذكر عيب ديگران مشغول نباش . دوم آنكه : مادامى كه مىبينى گنجينه‌هاى روزى من از بين نرفته‌اند به خاطر روزىات غم مخور . سوم آنكه : مادامى كه مىبينى من ملكم باقى است ، به غير از من اميدوار مباش . چهارم آنكه : مادامى كه مىدانى شيطان نمرده ، از مكر او ايمن مباش .
مؤلف مىگويد : ما بزودى و هنگام بيان باب داود در باره اين كه بعضى توهم كرده‌اند كه از معصومين هم گناه سر مىزند ، بحث خواهيم كرد . در آن هنگام اشكال سخن خداوند به حضرت موسى كه فرمود : مادامى كه گناهانت بخشيده نشده و همچنين ، از مكر شيطان غافل مباش ، از بين خواهد رفت . به علاوه قضيه سالبه ، وجود موضوع را اثبات نمىكند .
39 - و قال : حدّثنا أبو محمّد جعفر بن عليّ بن أحمد الفقيه القمّي ثمّ الإيلاقيّ قال : أخبرنا أبو محمّد الحسن بن محمّد بن عليّ بن صدقة القمّي قال : حدّثني أبو عمرو محمّد بن عبد العزيز الأنصاريّ قال : حدّثني من سمع الحسن بن محمّد النوفليّ ثمّ الهاشميّ يقول : لمّا قدم عليّ بن موسى الرضا عليهما السلام على المأمون جمع له أهل المقالات - و ذكر حديث احتجاجه عليهم و هو طويل - فممّا احتجّ به الرضا عليه السلام على رأس الجالوت أن قال : يا يهوديّ ، أقبل عليّ أسألك بالعشر الآيات التي انزلت على موسى بن

108