مىگيرد ، و جستن آن از سى ذرع بيشتر مىباشد .
حضرت فرمود كه : گروهى از جاهلان گمان برده‌اند كه مجامعت چند نوع از حيوان با يك ماده چنين حيوانى متولد مىشود ، گفته‌اند سببش آن است كه چون اصناف حيوانات صحرائى بر سر آب جمع مىشوند ، چند صنف آنها با يك ماده مقاربت مىنمايند و اين حيوان به وجود مىآيد ، و هر عضوى از آن به حيوانى شبيه مىگردد ! و اين سخن از جهالت قائلش ناشى شده و از قلَّت معرفت او به قدرت خالق عالم جلّ شأنه زيرا كه هيچ صنفى از حيوان با غير صنف خود جمع نمىشود چنان كه مىبينى اسب بر شتر نمىجهد ، و شتر با گاو جفت نمىشود ، بلى اگر حيوانى در شكل با حيوانى شبيه باشد گاهى بر آن مىجهد مانند درازگوش كه بر اسب مىجهد و از ميان ايشان « استر » به هم مىرسد ، و گرگ با كفتار جفت مىشود و از ايشان حيوانى به وجود مىآيد كه آن را « سمع » مىگويند ، و حيوانى كه از ميان ايشان به هم مىرسد اگر چه به هر دو حيوان شباهتى دارد اما چنان نيست كه مانند زرّافه هر عضوى از آن شبيه به حيوانى باشد ، بلكه مجموعش به مجموع آن دو حيوان شبيه است چنانچه استر سر و دم و گوشها و سمهايش حد وسطى است در ميان اين اعضاء از اسب و درازگوش حتّى آوازش گويا ممزوج گرديده از آواز آن دو حيوان ، و اين دليل است بر آن كه زرّافه از اين حيوانات مختلفه به وجود نيامده ، بلكه خلقى است از خلقهاى غريب صانع بىچون تا

132