هر گاه جانورى را ديد كه طعمهء او مىتواند شد آهسته آهسته گام بر مىدارد تا آن را بربايد .
اگر پاهايش كوتاه مىبود هر گاه به جانب شكار خود روان مىشد شكمش به آب مىرسيد و آن را به حركت مىآورد و شكار آن رم مىكرد ، پس اين دو پاى بلند را به او داده كه به حاجت خود رسد و مطلبش فاسد نگردد .
تأمل كن : انواع تدبير حكيم قدير را در خلق مرغان به درستى كه هر مرغ كه پايش بلند است گردنش دراز است براى آن كه طعمهء خود را از زمين تواند گرفت اگر پايش بلند و گردنش كوتاه مىبود ، نمىتوانست چيزى از زمين به سهولت بردارد و گاه هست كه او را با گردن دراز و منقار بلند اعانت كرده كه بر او كار آسانتر باشد ، پس هر جزو از اجزاى خلقت را كه در آن تأمل مىنمايى در نهايت صواب و حكمت مىيابى .
[ گنجشك و امثال آن ] نظر كن به سوى گنجشك و امثال آن ، چگونه هر روز به طلب روزى خود پرواز مىكند و روزى خود را مىيابد و چنان نيست كه در يك جا براى ايشان مجتمع و مهيّا باشد ، بلكه مىبايد به حركت و جستجو بيابند . و هم چنين حيوانات و آدميان روزىهاى خود را به سعى و طلب مىيابند ، پس تنزيه مىكنم خداوندى را كه روزى را

147