اگر همه راست مىبود ، هر آينه همهء مردمان پيغمبران بودند و انبياء را امتيازى از ساير مخلوق انسانى نبود . و اگر همه دروغ بود ، نفعى در آنها نبود بلكه فضول و بىفايده بود ، پس چنين مقرر فرموده كه گاهى راست باشد و مردم منتفع گردند از آن در مصلحتى كه به سوى آن هدايت يابند يا مضرّتى كه از آن احتراز نمايند و بسيار دروغ مىباشد كه اعتماد تمام بر آن ننمايند .
[ خلقت اشيا در جهت رفع نياز انسان ] فكر كن در اين اشياء كه مىبينى در عالم براى مصالح بنى آدم ، مهيا كرده مانند خاك براى بنا كردن و آهن براى صنعتها و چوب براى كشتىها و غير آن و سنگ براى آسيا و غير آن ، و مس براى اوانى ، و طلا و نقره براى معاملات ، و جواهر براى ذخيره گذاشتن ، و دانه‌ها براى خوردن ، و ميوه‌ها براى تفكَّه و لذّت يافتن ، و گوشت براى خوردن ، و بوى خوش براى لذّت بردن و دواها براى تصحيح بدن ، و چهارپايان براى بار برداشتن و سوار شدن ، و هيزم براى افروختن ، و خاكستر براى ساروج ساختن ، و ريگ براى فرش زمين و چه مقدار مىتوان احصا كرد از امثال اين .
و خبر ده مرا اگر كسى داخل خانه شود و نظر كند به سوى خزانه‌ها كه مملو باشد از آنچه مردم به آنها محتاجند و هر چيز را به جاى خود بيند و هر امر را موافق مصلحتى كه خود داند يابد آيا تو هم مىكند كه

111