كسى كه خداوند در قرآن در بارهء او فرموده : « در كتاب ، اسماعيل را به ياد آر كه صادق الوعد و پيامبر و رسول بود » [1] ( پيامبرى بود كه ) خداوند قومش را بر وى مسلَّط كرد كه صورت او را خراشيدند و پوست از سرش كندند ، سپس خداوند فرشته‌اى را نزد او فرستاد و به او گفت : پروردگار عالميان به تو سلام مىرساند و مىفرمايد :
من آنچه را كه قوم تو بر سرت آوردند ديدم ، بنا بر اين هر چه دلت مىخواهد از من بخواه ، عرض كرد : اى پروردگار عالميان من به حسين بن علىّ بن ابى طالب تأسّى مىكنم و مىخواهم چون او گرفتار آيم . امام صادق ( ع ) فرمود : و اين شخص اسماعيل بن ابراهيم عليهما السّلام نبود ( بلكه پيامبر ديگرى بود بنام اسماعيل صادق الوعد ) .
8 - عبد الله بن محمّد بن سليمان هاشمى از پدرش از جدّش از حضرت زينب دخت گرامى على عليه السّلام روايت كند كه فرمود : چون ابو بكر بر آن شد كه فاطمه عليهما السّلام را از فدك و عوالى ممنوع و محروم سازد ( و كار از كار گذشت ) ، و فاطمه ( ع ) از اينكه ابو بكر فدك را باز پس دهد نااميد گشت ، بسوى قبر پدرش رسول خدا ( ص ) رفت و خود را بر وى قبر انداخت و از اعمالى كه آن قوم

[1] مريم : 54 .

52