سرانجامى دچار خواهند شد » . ( شعراء : 227 ) 3 - محمّد بن بشر گويد : چون ابن زبير ، ابن عبّاس - رحمه الله - را به طائف تبعيد نمود ، محمّد ابن حنفيّه - رحمه الله - براى ابن عبّاس نامه‌اى بدين مضمون نگاشت : « امّا بعد ، خبر يافته‌ام كه ابن الكاهليّه تو را به طائف تبعيد كرده ، خداوند - جلّ و عزّ اسمه - بدين سبب نام تو را بلند كند ، و پاداش تو را افزون گرداند ، و گناهى را بدين سبب از تو محو سازد . پسر عمو ! راستى كه بندگان شايسته گرفتار و آزمايش شوند ، و همانا كرامت و بزرگوارى به پيشگاه نيكان اهداء گردد . و اگر چنانچه پاداش تو تنها در امور محبوب تو باشد آنگاه پاداشت اندك خواهد بود ، خدا - جلّ و عزّ - مىفرمايد : « چه بسا چيزى را خوش نداريد و حال آنكه خير شما در آن است » [1] « و اين ( تبعيد ) چيزى است كه من شك ندارم كه خير تو در پيشگاه خالق توست ؛ خداوند صبر تو را بر گرفتارى و سپاس تو را در نعمتها بزرگ و افزون نمايد [2] كه او بر هر چيزى تواناست » .
چون نامه بابن عبّاس رسيد در پاسخ نوشت : « امّا بعد ، نامه ات بدستم

[1] البقرة : 216 .
[2] في بعض النسخ « عزم اللَّه لك على الصبر في البلوى » : « خداوند در برابر صبرى كه بر مشكلات نموده‌اى به تو ارادهء خير فرمايد » .

397