7 - حكم بن عتيبه گويد : امام صادق ( ع ) فرمود : چون گناه بنده ( مؤمنى ) فراوان شود و عمل صالحى نداشته باشد كه جبران آن گناهان كند ، خداوند او را به غم و اندوه گرفتار نمايد تا گناهانش را پاك سازد .
8 - محمد بن حنفيّه - رضى الله عنه - گويد : من در جنگ جمل پرچمدار بودم و قبيلهء بنى ضبّه بيشترين كشته را داده بود . چون مردم از ميدان گريختند على ( ع ) و عمّار بن ياسر و محمد بن ابى بكر - رضى الله عنهما - كه با آن حضرت همراه بودند پيش آمدند تا به هودجى ( كه عائشه در آن بود ) رسيدند ، و از بسيارى تيرى كه به آن خورده بود چون خار پشتى مىنمود . حضرت با عصائى كه بدست داشت بر آن هودج زد و فرمود : حميراء ! بگو ببينم همانطور كه ابن عفان را بكشتن دادى مىخواستى مرا هم بكشتن دهى ؟ ! اين دستور خدا بود يا سفارش پيامبر ( ص ) ؟ عايشه پاسخ داد : حال كه غالب آمدى گذشت كن .
حضرت به برادرش محمد بن ابى بكر فرمود : بنگر ببين زخمى برداشته ؟

36