چون سر برداشتم گفت : حسن و حسين دو سرور جوانان بهشتىاند . باز هم بشكرانهء آن سجده كردم ، چون سربرداشتم گفت : هر كس هم كه ايشان را دوست بدارد نيز اهل بهشت است ، من بشكرانهء آن سجده كردم ، چون سر برداشتم گفت : هر كس هم كه دوست دوستان ايشان باشد اهل بهشت است ، و من بشكرانهء آن نيز سجدهء نمودم .
3 - محمد بن يزيد بانى گويد : خدمت امام صادق ( ع ) بودم كه عمر بن قيس ماصر و ابو حنيفه و عمر بن ذرّ در ميان گروهى از طرفداران خود داخل شدند ، و در بارهء ايمان از آن حضرت پرسش نمودند . حضرت فرمود : رسول خدا ( ص ) فرموده است : شخص مؤمن در آن حال كه ايمان داشته باشد دست به زنا و دزدى و ميگسارى نمىزند . آنان به يكديگر نگاهى كردند و سپس عمر بن ذرّ گفت : پس آنان را چه بناميم ؟ فرمود : به همان نامى كه خداوند نامبرده و به همان اعمالى كه از آنان سر زده است نامشان نهيد ( زناكار ، دزد ، شرابخوار ) ، خدا - عزّ و جلّ -

33