5 - ابو جهضم ازدى از پدرش كه از اهالى شام بود روايت كند كه گفت : چون عثمان ابا ذر را از مدينه به شام تبعيد نمود پيوسته ابو ذر براى ما سخنرانى ميكرد ، نخست حمد الهى بجاى مىآورد و شهادت حقّ بر زبان مىراند و بر پيامبر ( ص ) درود مىفرستاد و مىگفت : « امّا بعد ، ما در دوران جاهليّت خود پيش از آنكه كتاب آسمانى بر ما نازل شود و پيامبر در ميان ما بر انگيخته گردد ، وفاى به پيمان نموده ، و سخن راست گفته ، و به همسايگان نيكوئى و از ميهمان پذيرائى و با تهيدستان همراهى و مواسات مىكرديم [ و با متكبّر دشمنى مىورزيديم ] .
پس چون خداى متعال رسول خدا ( ص ) را ميان ما برانگيخت و كتابش را بر ما فرو فرستاد اين اخلاق مورد رضايت خدا و رسولش قرار گرفت ، و مسلمانان از ديگران شايسته تر و سزاوارتر بودند كه اين گونه اخلاقيّات را پاسدارى كنند ، آنان نيز مدّتى كه خدا خواست بدين صورت ماندند تا اينكه واليان اعمال زشتى را كه ما سابقهء شناسائى بدانها نداشتيم احداث و پايه گذارى كردند از قبيل خاموش ساختن سنّتى ، و زنده داشتن بدعتى ، و سخنگوى بحقّى كه دروغگو شمرده

133