3 - اصبغ بن نباته ( ره ) گويد : در بصره مردى خدمت امير المؤمنين علىّ بن ابى طالب ( ع ) آمد عرضكرد : اى امير مؤمنان با اين مردمى كه مىجنگيم دعوتمان يكى و پيامبرمان يكى و نمازمان يكى و حجّمان يكى است ، پس نام آنها را چه بگذاريم ؟ فرمود : به همان نامى كه خداوند در كتاب خود ناميده است ، مگر نشنيده‌اى كه مىفرمايد : « اين پيامبران بعضى از آنان را بر بعضى ديگر برترى داديم ، بعضى از آنان با خدا سخن گفت : و درجات پاره‌اى را بالا برده ، و به عيسى بن مريم دلائل روشن داديم و او را به روح القدس تأييد نموديم ، و اگر خدا مىخواست آنان پس از وى بعد از آنكه دلائل روشن برايشان آمد مقاتله نمىكردند و لكن اختلاف كردند ، پس پاره‌اى از آنان ايمان آوردند و پاره‌اى كفر ورزيدند » [1] . پس چون اختلاف ميان ما افتاد ما به خدا و دين او و پيامبر ( ص ) و كتاب و حقّ سزاوارتريم ، پس ما مؤمنانيم و آنان كافران ، خدا جنگ با آنان را از ما خواسته است ، و ما هم به خواست و فرمان و ارادهء خدا با ايشان

[1] - بقرة : 253 .

113