نكند جز اينكه كليد و در و آغاز و راه اصلى آن قضاوت امير المؤمنين علىّ بن ابى طالب ( ع ) است ، پس هر گاه كه امور بر آنان مشتبه شود و خطا كنند خطا از جانب خودشان است ، و چون به حقّ رسند و درست قضاوت كنند آن درستى از جانب علىّ بن ابى طالب ( ع ) مىباشد .
7 - شعبى گويد : چون شدّاد بن اوس بر معاويه وارد شد ، معاويه او را گرامى داشت ، و به خوبى از وى پذيرائى به عمل آورد ، و او را نسبت به خطائى كه از او سر زده بود سرزنش نكرد و به روى او نياورد ، و وعده هاى خوشى به او داد و نسبت به آنها ترغيبش نمود . پس از آن روزى در يك مجمع عمومى معاويه او را احضار كرد و به وى گفت : شدّاد ! در ميان مردم برخيز و على را ياد كن و از او عيبجوئى نما ، تا به قصد و نيّت تو در دوستى خودم پى ببرم . شدّاد گفت : مرا از اين عمل معاف دار ، زيرا كه على به پروردگارش ملحق شده و به پاداش كردار خود رسيده ، و تو نيز از گرفتارى او آسوده گشته‌اى ، و با اين بخششهاى بىحسابت كارها به فرمان تو آمده است ، بنا بر اين آنچه را كه شايستهء مقام حلم تو

108