روز قيامت از روى شرف كرامت هر يك آن عالم صافى عقيدت صوفى طويت چون بجهت استيفاى اجر و عمل طاعت و اخذ جزاى فعل عبادت داخل صحراى قيامت با كمال شرف و عزت گردد در آن حالت از عنايت حضرت ايزد غفّار از ازهار انوارشان تاجهاى ايشان ساطع و اشعه آن از وجوه خير شكوه ايشان لامعست ، چه بر سر هر يك ايشان تاج از نور و بها باشد كه شعاع نور آن بر تمامى عرصات قيامت و اطراف آن كه مسير سيصد ساله راهست محتوى و مشتمل گردد انوار آن تاجها همگى اطراف و حوالى آن مكان را مستضىء و مستنير گرداند ؛ در آن هنگام هر يتيمى از ايتام كه احدى از آن علما در دار دنيا كفيل حال و اهتمام احوال او نموده و بوسيلهء تعليم و تفهيم او را از ظلمت جهالت و از حيرت تيه غفلت بيرون آورده ارشاد و هدايت آن يتيم كرده باشد البته هر يك از ايشان بشعبه انوار فيض آثار آن اعيان منشعب گشته آن ارباب فضل و عرفان در منازل عاليه جنان و در محافل متعاليه آن مكان همگى ايتام شيعيان را رفيق شفيق شده بمنازل رفيعه كه بواسطه ايشان معد و معين گشته فرود آرند .
يعنى در جوار و همسايگى استادان ابرار و متعلمان اخيار ايشان بلكه در محضر ائمة الاعيان عليهم سلام الملك المنان نزول كنند ، زيرا كه چون آن شيعيان مطيع خواهندگان ايشان در دار دنيا بودند لهذا بسكنا و استقرار آن منازل رفيعه مبتهج و شادمان گردند ، و هيچ احدى از نواصب و اهل عدوان باقى نماند بعد از وصول شعاع آن نور تاجهاء تيجان بايشان الا آنكه همگى ابصار ايشان از حليه نور و ضياء انطفا و نقصان پذيرد و بعد هذا هرگز فروغ نور و ضيا نگيرد يا آنكه بسام يا باجل مسمى و بلا بميرد ، بلكه آن ناصبى بگوش اصم و بزبان اخرس و ابكم شده حواله لهيب نيران گردد كه لحظه فلحظه آن شعلات نيران حمله فراوان بر هر يك ياغيان آرند تا جميع ايشان را دفع و رفع كنند بزبانيه يعنى بفرشتگان مالكان دوزخ

24