عصيان و طريقه طغيان مرعى ميدارند بناء عليه آن سيد و سرور بمرحمت و احسان رحيم الرحمن مستظهر گشتند منتظر آيه عصمة مىبود تا آنكه از جميع افعال و مناسك حج و زيارت خانه ايزد علام و طواف بيت الله الحرام فارغ شد و رايات جاه و جلال آن نبى فرخنده خصال از مكه معظمه بصوب مدينه مكرمه متوجه گرديد .
همگى اصحاب و اعيان اعراب طريقه مرافقت و شيوه موافقت مرعى و مسلوك داشته در ركاب جناب سعادت انتساب آن نبى ايزد وهاب روان گشتند .
و چون بكراع النعيم رسيدند جبرئيل امين باز از درگاه بىنياز رسيد و امر تبليغ ولايت على عليه السّلام را كرة ثالثه رسانيد اما با بيان آية العصمة خاطر فيض مقاطر حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم را مطمئن و مستظهر نگردانيد .
چون جبرئيل عليه السّلام تبليغ پيغام قادر علام بحضرت نبى الاكرام نمود رسول ملك منان بلسان معجز نشان فرمود كه يا اخى جبرئيل مرا در باب تبليغ امامت تاخير و تانى و مكث و تراخى بواسطهء آنست كه ميدانم اكثر امت تكذيب من نمايند و تصديق قول من در حق ولايت على عليه السّلام نمىنمايند .
جبرئيل امين بمجرد استماع كلام سيد المرسلين صلى الله عليه و آله مراجعت بخدمت رب العالمين نمود و پيام سيد الانام بحضرت واهب علام عرض و اعلام فرمود و رسول آخر الزمان از آن مكان كوچ كرده روانه مدينه گرديد .
چون بخم غدير كه سه ميل پيش از جحفه است رسيد در آن وقت پنج ساعت از روز گذشته و خورشيد جهانتاب بدايره نصف النهار نرسيد كه جبرئيل رسيد و به آية العصمة آن حضرت ( ص ) را معزز و مكرم گردانيد و بزجر و بانگ گفت :
يا محمد مترس از مردمان مينديش از شر ضرر منافقان كه حضرت قادر منان ذات فايض البركات شما را در حفظ و امان خويشتن نگهبانست بعد از آن اين آيه وافى هدايت به آن حضرت صلى الله عليه و آله و سلم فرو خواند كه « * ( يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَه وَالله يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ ) * » .

216