خارج از حصر و بيان تعاقب گريختگان نمودند چون بامر رب العالمين در كنار درياى نيل تلاقى فريقين قريب گرديد و قوم بنى اسرائيل بعد از ملاحظه حشمت آن طاغى بىسر و بن همگى آن مرد و زن بر اسيرى و هلاكت خويشتن متيقن گشتند باز آن قوم در آن ماوى كرة بعد اخرى استغاثه بر موسى عليه التحية و الثنا نمودند .
نبى الجليل ( ع ) في الفور به اعلام و اخبار جبرئيل به موجب امر رب جميل عصاى خود بدرياى نيل زد بتقدير ايزد جزيل دوازده سبيل به عدد اسباط بنى اسرائيل از آن بحر بىبديل منشعب گشته و آب آن بحر بمشيت حضرت خالق الارض و الافلاك مثل و مانند توده‌هاى خاك بر بالاى يك ديگر قرار گرفته با هر سبط از اسباط بنى اسرائيل بامر و فرمان رسول ايزد جميل از سبيل طريق نيل معبرى شدند .
اما فرعون و هامان بعد از وصول بر كنار آن بحر بيكران و ادراك معجزه و نشان - چنان از حضرت موسى بن عمران توسن خود را عنان كشيدند حيرت و ملالت از جبين آن ملاعين ظاهر و مبين گشته نه روى رجوع و نه قدرت مرور و عبور در حضور آن طاغى باغى بيحضور .
في الفور جبرئيل امين بامر و حكم رب غفور بر ماديان بادپاى فلكپيماى سوار شده از پيش اسب آن كافر باغى بگذشت بمجرد وصول بوى ماديان بر مشام توسن آن ظالم نادان آن مركب شروع در تيزى عنان و سركشى زياده از حيز بيان نمود تا آنكه عنان اختيار از يد تمالك آن نابكار و از قبضه تماسك و اقتدار او درربود فرعون هر چند سعى از حد افزون نمود كه آن مركب را ضبط كند و نگذارد كه بدريا درآيد مفيد نيفتاد .
اسب فرعون سر در عقب ماديان گذاشت و همه جا چشم از آن برنداشت تا چون بلب درياى نيل رسيد و اسب جبرئيل ( ع ) به آن درياى زخار درآمد اسب آن كافران يعنى فرعون و هامان بلكه تمامى قبطيان به آن بحر بيكران درآمدند .
چون هيچ احدى از ايشان بر ساحل آن بحر بىپايان باقى نماند آن دريا بمشيت

210