بىمعرفت و علم واجب و لازم نيست .
حضرت رسول معبود فرمود كه يا ابا جهل هر گاه ترا تصديق قول اين جماعت بسيار كه بواسطهء تحصيل آيات مقترحات خود متحمل كمال مشقت گشتند تا تحصيل آن على حسب التفصيل و العيان نمودند لازم و واجب نباشد پس تصديق بمآثر و نيكوئيها آباء و اجداد و تساوى و تكافى اسلاف اعداى تو بتو يا بآباء و اجداد تو چون توانى نمود در وقتى كه اين جماعت در نزديك تو حاضر باشند و ترا از مشاهده بديهيات صوريه كه مرئى و مبصر ايشان شده اعلام و اخبار نمايند تصديق آنان ننمائى پس چگونه تصديق اعلام و اخبارات و احوال و آيات كه مخبر آن از چين و شام و عراق و باقى ممالك متباعده مثل بلاد مغرب و هند نمائى ، زيرا كه بيقين جمعى كه تو را اخبار نمايند از شام يا از عراق و چين يا از ساير بلاد و سرزمين چون اكثر آن جماعت آن ولايات و محال را نديده‌اند البته ايشان در صدق كلام و اعتبار كمتر از اين فرقهء ثالثه كه اخبار اين آيات مقترحات نمايند خواهند بود ، پس اگر اين جماعت با ساير امم كه مشاهدهء آن نمودند خبر دهند از جمعى كثير كه اجتماع آن جماعت بر امر باطل ممكن و ميسر نيست بواسطهء آنكه در محاذى و مقابل ايشان جمع ديگر هستند كه اگر احيانا از آنها خلاف واقع بسمع ايشان رسد في الفور متوحش و منفور گشته تكذيب آن جماعت كنند و بضد سخنان بىبنيان كافران اخبار و اعلان نمايند بلكه بسا باشد كه چون آيات ملحوظ اكثر بريات گرديد في الجمله اختلاف اختلاف بهم رسد في الفور آن را اشتهار تمام دهند .
اما جماعتى كه اخبار از ولايات متباعده مثل شام و چين و عراق و ما چين دهند چون گروه ديگر كه آن ولايات منظور و مرئى مبصر آنها شده حاضر نباشند تا تصديق ارباب اخبار يا تكذيب اقوال و آثار آنها نمايند چون شما بمجرد شنيدن اخبار ايشان تصديق مينمائيد بلكه بسا باشد كه آن مخبر نيز خود آن ولايات را نديده و هم از كسى ديگر كه صدق و كذبش ظاهر نباشد شنيده در اين حال شما تصديق قول او مينمائيد ، پس چرا تصديق قول اين جماعت كه آيات مقترحات را خود مشاهده و ملاحظه نمودند

119