نمود جمع شويد تا بر شما بلكه بر همه خلقان بطلان قول محمد بىشبهه و گمان واضح و درخشان گردد .
بنا بر فرموده ابو جهل دغل هر يك از آن قوم جاهل بهمان مكان و محل موعود آن نبى المحمود روى توجه و اقبال از روى كمال سرعت و استعجال نمودند : فرقه اولى بموجب حكم رسول خداى تبارك و تعالى متوجه كوه ابو قبيس ؛ و فرقه دوم صحراى ملسا كه قريبست بمكه زادها الله شرفا و تعظيما روان شدند ، و فرقهء سوم بواسطه سكنى بظل خانه مباركه روانه گشتند .
چون هر يك از آن جهال بآن مكان و محال موعوده رسيدند برؤيت آيات مقترحات و علامات مسئولات خود بلا زياده و نقصان مطمئن و شادمان شدند بنوعى كه هر چه حضرت بآن جماعت موعود نمود همگى و تمامى آن منظور و مشهود ايشان در غايت وضوح و عيان گرديد ، جميع آن انام در همان مكان و مقام بشرف ايمان و اسلام مشرف و با اعزاز و احترام گشتند و هر طايفه بعد از مراجعت بخدمت سيد البريه آنچه مرئى و مبصر ايشان شده باعلام و اعلان آن و اظهار ايمان خود مينمودند .
چون رسول ايزد منان مطلع بر اخلاص و اعتقاد همگى طوايف فرق ايشان گرديد تمامى آن جماعت را بايمان بخداى تبارك و تعالى و باقرار بر نبوت آن نبى الورى بكلمه طيبه « * ( لا إِله إِلَّا الله ) * * ( مُحَمَّدٌ رَسُولُ الله ) * » واجب و لازم ميگردانيد .
ابو جهل گفت : يا محمد اظهار و تلقين كلمه شهادت و اعلان تعليم و آداب شريعت خود را بر اين امت تا مراجعت فرقهء رابعه موقوف دار شايد آن طايفه بمقترحات و ملتمسات خود مستسعد نشوند .
مصنف جامع اين احبار صادقه ميفرمايد كه حقايق وقوع مستدعيات و مقترحات فرق اربع بموجب توافق و تطابق جواب و سؤال بل على احسن الحال در همان مكان و محال كه حضرت رسول ايزد متعال اعلام و اعلان كيفيت آن احوال نمود

117