فرمود : و آيا كسان ديگرى نيز چون تو اين اصلاحات را انجام نداده‌اند ؟ گفت : آرى .
فرمود : آيا با اين اصلاحات تو و آنان مىتوانيد دعوى نبوّت كنيد ؟ گفت : خير .
فرمود : پس جارى كردن آب ، و داشتن باغ و بستان نمىتواند دلالتى بر مقام رسالت من داشته باشد ، و اين پيشنهاد مانند اينست كه بگوييد : « ما بتو ايمان نمىآوريم مگر اينكه در ميان مردم و چون ديگران راه روى و غذا بخورى » .
امّا اين سخنت كه « يا تو را [ در اين سرزمين لم يزرع ] باغ سبز و خرّمى از درختان خرما و انگور باشد كه از وسط آنها آب بگذرد تا تو و ما همگى از ميوه‌هاى آن بخوريم » مگر شما در طائف باغ انگور و خرما نداريد كه از وسط آنها آب مىگذرد ، كه هم خود از آن مىخوريد و هم به ديگران مىدهيد ؟ آيا شما با داشتن اين امكانات مىتوانيد دعوى نبوّت كنيد ؟ گفت : نه .
فرمود : پس اين چه درخواست و سفارشى است كه به فرستادهء خداوند مىكنيد ، با اينكه به تصديق خود شما نمىتواند دعوى نبوّت بر شما باشد ، بلكه انجام آنها نشان از كذب او دارد . زيرا او در آن زمان به باطل احتجاج نموده ، و ناچار عقل و دين ضعفا را مىفريبد . و رسول ربّ العالمين برتر و منزّه از اين رفتار است .
امّا اين سخنت كه گفتى : « يا از آسمان ، چنان كه دعوى كردى ، پاره هايى فرو افكنى ،

54