* ( مَنْ أَذِنَ لَه الرَّحْمنُ وَقالَ صَواباً ) * ، و : * ( وَالله رَبِّنا ما كُنَّا مُشْرِكِينَ ) * و : * ( يَوْمَ الْقِيامَةِ يَكْفُرُ بَعْضُكُمْ بِبَعْضٍ وَيَلْعَنُ بَعْضُكُمْ بَعْضاً ) * و : * ( إِنَّ ذلِكَ لَحَقٌّ تَخاصُمُ أَهْلِ النَّارِ ) * ، و : * ( قالَ لا تَخْتَصِمُوا لَدَيَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُمْ بِالْوَعِيدِ ) * ، و : * ( الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلى أَفْواهِهِمْ وَتُكَلِّمُنا أَيْدِيهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ ) * همه و همه در مواطنى است كه روزهاى آن برابر با پنجاه هزار سال است ، و مراد اين است كه : أهل معاصى يك ديگر را متّهم به كفر كرده و لعن مىكنند ، و مراد از كفر در آن آيه برائت است ، مىفرمايد : برخى از برخى ديگر اظهار برائت مىكنند ، و نظير آن در سورهء إبراهيم از قول شيطان است كه مىگويد :
* ( إِنِّي كَفَرْتُ بِما أَشْرَكْتُمُونِ مِنْ قَبْلُ ) * ، و نيز سخن إبراهيم خليل كه : * ( « كَفَرْنا بِكُمْ » ) * ، يعنى ما از شما تبرّى مىكنيم .
سپس در مكانهاى ديگر جمع شده مىگريند ، كه اگر صداى اين جماعت به أهل دنيا برسد ، همهء مردم از معيشت خود ساقط شده و قلبهاشان شكاف بر خواهد داشت ، مگر آنچه خدا بخواهد ، و پيوسته گريه مىكنند تا اشكشان خشك شده و خون بگريند .

532