و نيز همين مجروحيّت براى عبد الله بن انيس در ناحيهء چشمش رخ داد ، پس آن حضرت دست خود بر آن كشيد و بر طرف شد ، و اينها همه از دلائل نبوّت او است .
عالم يهودى گفت : در بارهء عيسى مىپندارند كه به اذن خداوند مرده زنده مىكرد .
حضرت فرمود : همين طور است ، و روزى حضرت محمّد صلَّى الله عليه و آله نه دانه سنگريزه در دستانش تسبيح گفتند ، و شدّت نغمه هاشان از جمود بىروح آنها شنيده مىشد ، و اينها براى اتمام حجّت نبوّت آن حضرت بود ، و مردگان با او سخن گفته ، و از ترس سختيهاى آن دست به دامن رسول خدا مىشدند ، و روزى با أصحاب خود نماز مىگزارد كه فرمود : آيا از قبيلهء بنى نجّار كسى اينجا هست ! اگر هست بداند كه يكى از افراد هم قبيله اش كه شهيد شده بخاطر سه درهم بدهى به فلان يهودى بر درب بهشت محبوس مانده ؟ .
و اگر مىپندارى - اى يهودى - كه عيسى با مردگان سخن مىگفت ، عجيبتر از اين براى محمّد رخ داده است ، آن حضرت وقتى شهر طائف را محاصره نمود ، آنان گوسفند بريان مسمومى را براى آن حضرت فرستادند ، در اين بين دست گوسفند به سخن آمده و گفت : اى رسول خدا مرا نخور زيرا مسموم شده‌ام ، اگر تنها حيوانات زنده با او سخن مىگفتند همان

500