آياتى از قرآن كه دستور به بحث و مجادله به شيوه اى نيكو داده و از آنان طرفدارى نموده خداوند تبارك و تعالى در قرآن خطاب به پيامبر خود فرموده : « و با آنان به شيوه اى كه نيكوتر است مجادله و گفتگو كن - نحل : 125 » . و نيز فرموده : « و با اهل كتاب جز به شيوه اى كه نيكوتر است مجادله مكنيد - عنكبوت : 46 » .
و نيز فرموده : « آيا ننگريستى به آن كس كه با ابراهيم در بارهء هستى پروردگارش گفتوگو و ستيزه مىكرد - بقره : 258 » .
و همچنين در داستان ابراهيم - وقتى بر پرستندگان ستارهء زهره و ماه و خورشيد احتجاج به زوال و انتقال و طلوع و افول آنها نمود كه اينها نشان از حدوثشان دارد و اينكه آنها را موجب و آفريننده اى است - فرموده : « و بدينسان ابراهيم را ملكوت آسمانها و زمين مىنموديم [ تا گمراهى قوم خود و يگانگى پروردگار را دريابد ] و تا از اهل يقين باشد - انعام : 75 » ، تا آنجا كه فرموده : « و اينها حجّت ما بود كه به ابراهيم در برابر قومش داديم - انعام : 83 » . و آيات ديگرى كه در آن امر به گفت و گو و احتجاج فرموده ، كه بخواست خداوند متعال شرح هر كدام از آنها در جاى خود خواهد آمد .

5