و نيز روز ميضاة ( كه مردم به آن محلّ رفته از آنجا وضو از براى عبادت مىگرفتند ) مايهء عبرت و نشانه اى براى منكرين نبوّت آن حضرت بود ، همچون سنگ موسى عليه السّلام ، روزى آن ميضاة را طلب نمود ، و دست مبارك خود بر آن نهاد ، آب به فوران آمده و بلند شد بطورى كه هشت هزار مرد از آن وضو ساخته و به قدر حاجت خود از آن نوشيدند ، و چهارپايان خود را سيراب ساخته ، و آنچه مىخواستند با خود بردند .
عالم يهودى گفت : اين حضرت موسى عليه السّلام است كه منّ و سلوى عطا شد ، پس آيا مانند اينها به محمّد نيز داده شده ؟
حضرت عليه السّلام فرمود : همين طور است ، و حضرت محمّد صلَّى الله عليه و آله برتر از آنها عطا شده است ، خداوند عزّ و جلّ تمام غنائم را براى او و امّتش حلال ساخت ، و پيش از او براى هيچ كس حلال نساخته بود ، پس اين از منّ و سلوى برتر است ، و زياده از اين تنها نيّت خير را بدون عمل براى ايشان عمل صالح قرار داد ، و اين را در بارهء هيچ يك از امّتهاى سابق قرار نداده بود ، پس هر گاه يكى از ايشان قصد كار خيرى را بكند و آن را انجام ندهد يك حسنه در دفتر اعمال او ثبت خواهد شد ، و در صورت عمل ده حسنه مكتوب گردد .
عالم يهودى گفت : اين حضرت موسى عليه السّلام است كه ابرها بر او سايه انداخت .

483