و پروردگار جهانيان از اين لحاظ فوق بشريّت است ، و شايسته تر به رعايت اين اصل » اين است كه : تدبير و حكم ، مخصوص خود خداوند بوده ، و بنا به پيشنهاد و فكر و حساب شما عمل نمىكند ، بلكه هر طورى كه خود تشخيص دهد عمل كرده و حكم مىنمايد ، و در تمام اين اعمال محمود و پسنديده است .
اى عبد الله ! خداوند رسول خود را تنها براى اين مبعوث ساخته تا به مردم آداب دينى آموخته و ايشان را به سوى خداپرستى دعوت كند ، و در اين راه تمام تلاش خود را شبانه روز مصروف دارد ، در اين حال آيا مأموريّتى به اين سنگينى از عهدهء كاخدار و صاحب نوكر و خدمتگار بر مىآمد ؟ كه صد البتّه رسالت ؛ تباه ، و كار ؛ عقيم مىماند ، چرا كه قصرنشين پيوسته درون قصرش محجوب و بواسطهء خدم و حشم از دسترس مردم دور مانده و ميان او و مردم فاصله مىافتاد ، و همين فاصله و حجاب - كه طبع پادشاهان است - فساد و تباهى را - از آنجا كه نمىدانند و درك نمىكنند - در مملكت و ميان مردم جارى مىسازد .
اى عبد الله ! بىشكّ خداوند مرا كه هيچ مالى ندارم ، به مقام نبوّت برگزيد تا قدرت و قوّت خود را به شما بفهماند ، زيرا همو يار و حامى رسول خود است ، كه نه مىتوانند او را به قتل رسانند ، و نه مانع رسالت و مأموريّت او شوند ، و اين خود روشنترين دليل بر قدرت خدا و ناتوانى شماست ، و در آينده مرا بر شما غالب و چيره ساخته و بر شهرهاى شما مسلَّط مىگرداند ، و أهل ايمان و مخالفان مذهب شما را بر تمام بلاد حاكم مىفرمايد .

47