و جز تو خدائى را نمىخوانيم ، همچون اعتقاد اين كفّار ، و نه مانند يهود و نصارى كه برايت قائل به فرزندند ، خداوندا تو از تمام اين پيرايه‌ها برترى [ برترى بزرگ ! ] .
آرى خداوند مىفرمايد : « و گفتند : هرگز به بهشت نرود مگر كسى كه يهود يا نصارى باشد » و گروهى از كفّار نيز سخن ديگرى بافتند . خداوند در قرآن خطاب به پيامبر فرموده : - اى محمد - « اينها آرزوهاى آنهاست » همان آرزوهاى بىحجّت و دليلى كه در دل انداختند « بگو : برهان خويش بياوريد » و دلائل بر دعوى خويش اقامه كنيد « اگر راستگوئيد » همان طور كه محمّد نيز دلائل خود را - كه شنيده‌ايد - آورد . سپس در ادامهء آيه فرمود : « آرى ، هر كسى روى خود را به خداوند متعال سپارد ( با اخلاص به خداى روى آورد ) » يعنى : همچون اهل ايمان كه پس از شنيدن براهين رسول خدا بدو معتقد شدند ، « و نيكوكار باشد » در كردارش ، « مزد و پاداش او نزد پروردگار اوست » ، و بهنگام برپايى ترازوى عدالت ، همان زمان كه كافران از مشاهدهء عقاب و مجازات بخود مىلرزند « نه بيمى بر آنهاست » ، و نه به وقت مرگ « اندوهگين مىشوند » . زيرا همان وقت بشارت بهشت به ايشان داده شود .
22 - از امام عسكرى نقل است كه فرمود : از پدرم امام هادى پرسيدم : آيا پيامبر با مشركان و جهودان هنگامى كه مورد ملامت قرار مىگرفت احتجاج و مجادله مىنمود ؟ !

40