فرمود : شما را به خدا سوگند ، آيا تصديق مىكنيد كه رسول خدا صلَّى الله عليه و آله خطبه اى بدين شرح ايراد فرمود كه : « اى مردم ، من در ميان شما دو چيز با ارزش و مهمّ به وديعه مىگذارم ، كتاب خدا و عترت خودم كه اهل بيت منند ، پس اگر شما دست تمسّك به آن دو زنيد دچار ضلالت و گمراهى نگرديد ، زيرا حضرت لطيف خبير مرا باخبر ساخته و پيمان بسته كه آن دو تا وقتى كه در حوض بروز قيامت بر من وارد شوند از هم جدا نخواهند شد » ، در اينجا عمر غضبناك برخاسته و گفت : اى رسول خدا ، آيا منظور تمام اهل بيت شمايند ؟ فرمود : نه ، مقصود من خلفاء و اوصياى من هستند كه اوّلين ايشان على است كه وزير و خليفهء من و سرپرست هر زن و مرد مؤمن پس از من است ، و پس از او فرزندانم حسن و حسين ، سپس نه تن از فرزندان پسرم حسين باشند ، يكى پس از ديگرى تا هنگامى كه نزد حوض به من برسند ، آنان اوصياى من و شهداى بر خلق و حجّتهاى خداوند و معادن حكمت ، و خزّان علم پروردگار جهان هستند ، هر كه از ايشان اطاعت كند از خداوند اطاعت نموده و هر كه معصيت آنان را كند خدا را معصيت كرده است » ؟ همگى گفتند : همين طور است .
سپس كار سؤال و منا شده و قسم دادن آنان از جانب حضرت أمير عليه السّلام ادامه يافت ، تا آنجا كه هيچ سؤالى نماند جز آنكه همه را بر صدق آن به ذات خداوند سوگند داده و تصديق گربفت

311